Weer op pad

Jawel ik ben weer op pad... Deze keer naar midden Amerika. Maar voordat ik uberhaupt in het vliegtuig zit ben ik al een halve dag verder... Met de auto naar vliegveld Alicante, auto wegzetten. Dan de shuttlebus naar Alicante busstation om de nachtbus naar Madrid te nemen. Na 6 uur bussen kom ik dan eindelijk aan op het vliegveld waar ik 5 uur moet wachten voordat ik het vliegtuig kan nemen naar Panama city... Daar weer 5 uur wachten en dan na 1,5 uur vliegen land ik op de "eind" bestemming Mangua in Nicaragua. De taxi zou klaar staan maar helaas... Na tig keer aangesproken te zijn voor transport kwam dan alsnog de bestelde taxi om mij naar het hostel te brengen. Een leuke plek met alles redelijk dichtbij. De meeste reizigers slaan Mangua over omdat het er onveilig zou zijn... Daar heb ik gelukkig weinig van gemerkt en dan ook de dag rondlopend doorgebracht om na daarna verder te gaan richting Granada.

Granada is een leuk, gezellig coloniaals stadje waarin je heerlijk kunt ronddwalen en van alles kunt tegenkomen. Vlakbij zijn er eilandjes te bezoeken wat een mooie tocht opleverde en je jezelf kunt vergapen aan de dure prive eilandjes met daarop behoorlijke, voor hier dan, dure huizen. Men dient 2 eilandjes te kopen... 1 voor hen zelf en 1 voor het personeel. Een beetje eiland kost je zo gauw 250.000 USD maar ja dan heb je wel iets. Ook bivakeren op 1 eiland 5 apen wat een raar gezicht is tussen al dat mooie groen en water (apen houden niet van water...). Al met al zeker de moeite van een bezoekje waard.

Er zijn best veel toeristen in Granada op straat maar om een toer te boeken moet je minimaal met 2 of 3 personen zijn en dat kan wel eens problemen gaan opleveren maar zowaar toch gevonden wat ik wilde dus op weg naar het kratermeer vlakbij... Daar aangekomen genoten van 5 locale pubers welke niet konden zwemmen maar wel graag wilde... Na 1,5 uur gaven ze het maar op... Daarna ook een pottenfabriek bezocht. Het dorp wat daarbij lag was eerlijk gezegd voor mij interessanter dan de fabriek... Ook wilde ik naar de vulkaan Masaya maar helaas die bleek gesloten... Afgelopen zaterdag is er geconstateerd dat hij weer heel actief is (blijdschap dat ik kwam denk ik...) dus die was niet te bezoeken... Toch jammer...

Dan maar naar Leon. Ook een leuke, coloniale plek maar wel even een stukje warmer... pff dat was zweten (al was dat in Granada ook wel..). Maar tijdens de busreis een leuke medereizigster getroffen dus samen Leon ontdekt. De eerste nacht in hostel Lazy Bones geboekt maar jeetje wat een misser. De volgende dag dan ook maar op pad om iets anders te zoeken. Maar al snel offerde de mede reizigster haar 2e bed op haar kamer aan wat een prima optie bleek! Ook hier geen toers te boeken... heel bijzonder als je alle toeristen op straat ziet lopen... maar er kwam hulp vanuit het hostel. Het meisje wat er werkte had zaterdag vrij en wilde wel, samen met haar neef, ons meenemen de vulkaan Telica op. Ach dat zou toch moeten gaan lukken dachten wij zo. Hup de truck in (verbouwde kleine vrachtwagen) om de kippenbus te nemen tot vlak bij het startpunt. Afijn alvorens je bij de vulkaan bent ben je 2 uur lopen verder en minimaal 2 liter water... wat een hitte! Maar het was meer dan de moeite waard. Je ziet wel dat ook deze omgeving snakt naar regen! Wat een droogte. Schijnbaar hebben ze hier ook veel te weinig regen gehad...

Na 8 uur ploeteren en genieten de bussen weer terug naar Leon genomen want daar begon om 19.00 een fiesta... Gisteren zagen we al veel militair vertoon (blijkbaar was er een heel belangrijk persoon overleden die met alle eer werd begraven) en navraag leerde dat er zaterdag dus een feest zou zijn. Vele stoelen werden op het plein neergezet, podiumpje gebouwd en zo begon het dan. Veel vuurwerk, van alles wat, muziek, dans, poezie etc maar wel heel gezellig. Eten doen we bij de dames die heerlijke kip staan te bbq'en aan de kant van de straat. Heerlijk met salade voor zo'n 3,5 USD.

Nou kon ik 2 dingen doen... zondag gaan er maar 3 ferries naar Ometepe (mijn volgende bestemming) en ik zou vanuit Leon misschien de laatste ferry halen maar 100% zeker was dat niet... Die gok nam ik dan ook maar niet. Daarom dus de bus maar weer in terug naar Granada (ligt stukken dichterbij) om hier nog 1 dagje door te brengen en dan morgen maar naar Ometepe. Op maandag gaan er nl 12 ferries dus ik ga ervan uit dat er eentje te halen moet zijn... We gaan het zien.

Nicaragua is een mooi land met lieve mensen (op sommige na dan... ) en genoeg te zien en te beleven. Tot op heden valt alles mee. Zowel het vervoer als de hostels. Ik had het wat primitiever ingeschat....

Nos vemos en Costa Rica!