van Maleisie naar Indonesie

Blijven "steken" in Kuching. Wel daar nog een dagje rondgelopen en het vliegtuig teruggenomen naar Kuala Lumpur. Daar de nacht doorgebracht en 's ochtends vroeg weer een bus richting Penang (voor de 3e en laatste keer!) genomen om daar de dag erop de boot naar Medan (Sumatra, Indonesie) te nemen. Je ziet 3 dagen reizen om naar Indonesie te komen. Wel heel leuk want bij alle guesthouses werd ik met open armen ontvangen want iedereen herkent je nog van de vorige keer!

Eenmaal aangekomen in Medan heb ik me gevoegd bij een groep Nederlanders om in 21 dagen via Sumatra en Java naar Bali te gaan. Dit omdat er echt super weinig toeristen zijn op deze eilanden en ik effe geen zin meer had in het zelf regelen van al dat lokale vervoer!! Daarbij komt dat je zo ook de highlights ziet en je hebt ook de gezelligheid van de groep.

In Medan aangekomen heb ik daar 1 nacht doorgebracht en daarna stond (heerlijk luxe) een bus klaar om ons verder te brengen. We zijn naar het Toba meer geweest en hebben daar 2 dagen rondgehangen. De omgeving bekeken per boot en 's avonds behoorlijk de wiskey uitgetest. Toen we dan ook weggingen was het hele hotel out of wiskey?!?!?

Na het Toba meer zijn we via enorm mooie omgeving en leuke kleine plaatsjes naar Buggatingi (of hoe je dit ook mag schrijven) gegaan waar door mij een brommertje is gehuurd en we met een lokale jongen (die wilde wel gids zijn) de omgeving zijn wezen verkennen. Heel Sumatra is onwijs groen en mooi. Er zijn bijna geen toeristen (zeker op 1 hand te tellen) en men reageert dan ook erg leuk op ons. Iedereen roept hello mister (of je nou man of vrouw bent het is het enige engels wat ze kennen vandaar mister) en probeert met handen en voeten een praatje te maken. Geeft echt super leuke situaties. 's avonds wederom heerlijk van de wiskey genoten al is het hier kei moslim en moest dit onder de tafel ingeschonken worden en via de achterdeur werd het gehaald (hoezo flexibel moslim??). Vanuit daar weer door naar Padang om het vliegtuig naar Yogyakarta te nemen (via Jakarta). Daar zijn we 2 dagen gebleven met het geluk dat de laatste dag onafhankelijkheids dag was.


De hele dag zijn we op sleeptouw genomen door een lokale jongen die graag zijn engels wilde oefenen. We hebben met ze mee de optocht gelopen wat hele leuke situaties weer opleverde. Ook op Java zijn er niet echt veel toeristen wat je echt aan alles merkt. Misschien is het het seizoen maar men geeft aan (als je het vraagt) dat het toerisme schrikbarend gedaald is in de loop der jaren. Toch wel erg sneu voor al die mensen die van deze branche moeten leven.

Weer Yogyakarta verlaten om via mooie wegen (maar lange busritten) en van allerlei hotels te komen bij de Bromo vulkaan. Om de zonsopgang te bewonderen moesten we om 03.30 uur ons bed uit en om 4 uur vertrokken we naar een uitkijkpunt. Daar waren (zowaar) voor onze begrippen heel wat toeristen!! De opkomst was zeker de moeite waard. Daarna met de jeep naar de voet van de Bromo. Een half uurtje gruwelijk afzien (stijl naar boven en een trap van 256 treden op) kwamen we eindelijk aan de kraterrand. Dat viel me even tegen. Ik had een vulkaan heel anders verwacht. Ik had min of meer gerekend op het kunnen zien van lava enzo maar helaas. Het enige wat we konden aanschouwen was een stinkende rookpluim. Weer aan de afdaling begonnen en na het behalen van de "eindstreep" had ik de ochtendgym wel weer gehad.

Na de beklimming en ontbijt weer de bus in om voort te gaan naar Kalibaru. Daar een heerlijke dag aan het zwembad helemaal niets gedaan! Super gewoon.

Vanochtend weer de bus in om via de ferry aan te komen in Lovina beach op Bali. Bali is op het eerste gezicht veel minder groen en veel meer gewend aan toeristen. Het strand wordt beheerst door verkoopsters dus morgen geen strand maar wederom een dagje zwembad denk ik.

Indonesie is echt super mooi (tot nu toe dan he) en de mensen zijn enorm aardig al moet je wel in acht houden dat de meeste iets willen verkopen nadat ze een praatje gemaakt hebben. Maar ach ze moeten er van leven dus..... Wel is Indonesie een stuk achter qua ontwikkeling op Maleisie wat soms wel onhandig is. Foto's downloaden is dus even niet mogelijk.... wellicht in Kuta of zo.

Voor nu Salamat Jalan

Nicole