van Vietnam naar Cambodja

Terwijl de regen hier met bakken tegelijk uit de lucht komt vallen weer even een update van mijn afgelopen weken.

Volgens mij was ik gebleven in Dalat bij het feit dat we een dag zouden gaan toeren met de Easy Riders. Wel 1 dag is 6 dagen geworden! De eerste dag hebben ze ons de omgeving van Dalat laten zien. Op zich erg mooi maar veel te toeristisch (zoals bijna alles in Vietnam). Nam niet weg dat we besloten om een 5 daagse toer te boeken om de binnenlanden in te trekken en het strand te laten voor wat het is.

Tijdens deze 5 dagen hebben we eindelijk het "echte" Vietnam mogen meemaken. Overal waar we kwamen waren we een ware attractie. Daaraan kon je merken dat men in de binnenlanden niet al te veel toeristen zien. We hebben gezien waarom de cashew noten zo duur zijn! Dit is allemaal pure handwerk om de noot uit de dop te halen. Er zit maar 1 noot in 1 dop dus dat schiet niet erg op. Daarnaast zijn het vooral hele jonge kinderen die dit werk doen! En wij maar zeuren dat het zulke duren noten zijn. Mij zul je (waarschijnlijk) hier niet meer over horen.

Ook zijn we naar een steen bakkerij (of hoe je dit mag benoemen) geweest. Zeer interressant en vooral de mensen waren daar super nieuwsgierig naar ons dus dat gaf een leuke sfeer. Een aantal dorpen bezocht en dan zie je pas echt dat Vietnam toch nog wel heel arm is. De steden zijn redelijk maar daar buiten is het echt arm! De natuur is super mooi en vooral heel groen. Dat kan ook haast niet anders want regenen doet het in de namiddag voldoende. Deze 5 dagen zijn de billen en bovenbenen zwaar op de proef gesteld omdat je toch niet vaak zolang achter op een moter (oke maar 100 cc maar toch) zit en zeker niet met al je bagage ook nog eens achterop. Maar de spierpijn bleef gelukkig uit alleen het afstappen ging vanaf dag 3 niet meer zo soepel als dag 1. Geen mens die ons daar kent dus wat maakt het uit.

We zijn in Chau Doc afgezet door de Easy Riders na de laatste dag geheel nat geregend te zijn. Ook de bagage is niet droog gebleven wat natuurlijk niet echt als fijn werd ervaren. Maar we hadden een te gek guesthouse uit de gids gehaald en daar zijn we voor 2 nachten neergestreken. Alle spullen laten drogen, was laten doen en zowaar wezen zwemmen bij een erg luxe hotel. We werden welkom geheten door de general manager wat volgens ons een foutje was (of zouden ze dat bij alle gasten die alleen komen zwemmen doen bij gebrek aan werk?). Voor 5 US dollar mocht je de gehele dag gebruik maken van het zwembad incl super zachte handdoeken. Wel een enorm contrast met het uitzicht. We keken nl. uit op de floating village waar veel arme mensen wonen. Dan lig je daar decadent te wezen aan een luxe zwembad!

De dag dat we Vietnam vaarwel zeiden begon al vroeg. We hadden een ticket gekocht voor de speedboot die ons binnen 4 uur (incl. grensformaliteiten) naar Phnom Phen zou brengen. En zowaar alles verliep vlotjes en we kwamen rond 13.00 uur in Cambodja aan. Daar een guesthouse gezocht en op zoek gegaan naar een bank. Cambodja werkt nl. met US dollars en hun lokale geld. US dollars worden het meeste gebruikt en lokaal geld alleen voor de tuk tuk of moter rijders. Wel raar om in een land als dit met US dollars te betalen maar ach alles went. Na de bank een bezoek gebracht aan het meest legubere museum wat ik ken. S-21. Dit is een ex gevangenis waarin de Khmer Rouge 1.700 mensen heeft opgesloten, gemarteld en omgebracht. De foto's van de slachtoffers en de schilderijen van hoe men gedood werd zijn daar te zien. Het maakt je totaal stil en om daarna buiten te komen en dan toch weer al die lachende mensen te zien...... De Cambodjanen zijn nl. super aardig en er hangt een veel relaxtere sfeer dan in Vietnam en dan te weten dat het zich tussen 1975 en 1979 allemaal afspeelde!

Na het museum zijn de volgende dag door ons de killing fields bezocht. Al even indrukwekkend want hier lagen alle massagraven van de vermoorde gevangenen van S-21. Je loopt gewoon nog over de botten en kledingstukken van de mensen heen! Het blijkt dat Pol Pot (de man die dit allemaal op zijn geweten heeft) totaal geen reden had om deze mensen (en nog vele anderen, in totaal 2 miljoen!) te vermoorden na de oorlog (deze duurde tot 1974-1975). Navraag bij de gids leverde dit antwoord op. Het is echt in en in triest dat één man zoiets teweeg kan brengen.

Deze dag ook het Royal Palace en Wat Phnom bezocht en om alles af te sluiten werd 's avonds in het guesthouse ook nog eens de film Killing Fields gedraaid. Het verbazingwekkende is dan dat de Cambodjanen zelf ook meekijken naar alle gruwelheden die in hun land (18 km verderop!) hebben plaatsgevonden. De film zegt je dan toch wel vele malen meer als dat je niet de Killing Fields bezocht hebt.

De volgende dag zijn Janine en Koen al vroeg vertrokken naar Siem Riep (ook in Cambodja) omdat zij maar 5 dagen in Cambodja zullen doorbrengen. Ik heb ze dan ook uitgezwaaid en vertrek zelf morgen pas die kant op. Naar alle waarschijnlijkheid zullen we elkaar daar wel weer treffen want zo groot is Siem Riep niet!

Ondanks dat Azie niet mee speelt met het EK voetbal wordt er wel volop aandacht aan besteed. Afgelopen nacht dan ook om 01.45 uur voor de buis gezeten om te zien hoe "geweldig" Nederland weer heeft gelijk gespeeld tegen de Duiters (met dank aan "onze" Ruud!!). Vooral het commentaar is goed te volgen want ik spreek natuurlijk vloeiend Cambodjaans maar niet heus. Alleen de namen worden "normaal" uitgesproken dus je snapt dat het echt alleen op het volgen van de bal neerkomt. Verder vandaag weinig gedaan. Een heerlijke relax dag gehad met een boek op de bank. Moet ook weer eens kunnen!

Tot in het zuiden van Thailand!
Nicole