Inspiratie opdoen voor de kookclub

Na een zwaar tegenvallende zomer vertrokken we richting zonnig Rome om bij familie van Marjolein te gaan logeren. Er moest nl. inspiratie worden opgedaan voor de kookclub... en dan is Italië uiteraard een goed land.
Maximaal 10 kilo mee aan handbagage maar 5 kilo bleek voor Sharon al genoeg te zijn… en toch iedere dag iets nieuws en hips aan… heel goed gedaan!! Aangekomen in Rome stond de auto al gereed om ons 4 heerlijke dagen van a naar b te rijden.

Precies in de spits vertrokken we richting familie. Nou wordt bij ons rechts en links inhalen niet echt gewaardeerd maar in Italië moet je zo rijden wil je überhaupt vooruit komen. Gelukkig wen je hier snel aan dus waren we zo door het verkeer heen (met dank aan de prima vrouwelijke!!! chauffeur).

Meer dan hartelijk werden we ontvangen. Grappig dat je met Italianen Nederlands kan praten want tante Jo heeft haar kinderen (en kleinkinderen) de Nederlandse taal ook aangeleerd. Vooral de spraakverwarringen door gezegden is erg grappig.
Na even uitrusten, douchen en bijkletsen op naar Rome bij night. Heerlijk gegeten (maar dat zou ook niet anders kunnen!!) en daarna nog geborreld tussen de vuilniszakken in de straten van Rome. Rare gewaarwording. De vuilniszakken worden gewoon tussen het uitgaanspubliek op straat gedropt. Niemand die zich er iets van aantrekt.

De volgende ochtend heerlijk ontbeten en de metro genomen naar de oude stad. Daar de toeristenbus op om alle highlights te bewonderen. Vooral voor de voeten is dit een verademing… ’s avonds moet er nl. op hakken gelopen worden en tja dat zijn je voeten niet gewend…. Gelukkig weet men nu waarom ik niet aan deze mode meedoe:). Afijn heerlijk rondgetoerd, geluncht in het park waarvandaan je een geweldig uitzicht hebt over Rome. De bus weer op en op zoek naar de boottocht. Helaas de opstapplaats werd door ons niet gevonden en we hadden beloofd boodschappen te doen voor het eten. Wij zouden nl. voor wat hapjes zorgen dan zou ome Lorenzo de pasta maken. Dat wilde wij uiteraard niet missen na alle verhalen. Nou die verhalen waren nog zacht uitgedrukt! Wat een geweldige pasta!!! En volop vis, vlees, kaas, groente enz. Tja eten kunnen ze hier wel… maar hoe blijven in godsnaam die vrouwen hier zo slank!! De avond werd heerlijk afgesloten met een borrel, koffie of thee. De ogen vielen bij sommige dicht (van de avond ervoor heel laat naar bed) dus werd besloten te gaan slapen. De muggen hadden hun eten tenslotte ook gehad… we konden gerust weggaan… Waarom houden die beesten toch zo van mijn bloed???

Zondags was het wederom meer dan geweldig weer en vertrokken we richting strand. Maar 20 minuutjes rijden (nooit geweten dat Rome zo dicht bij de zee lag!!) en je ligt prinsheerlijk op een bedje aan de zee!! Een heerlijke dag vol zon, zee en strand die werd afgesloten met een nog beter diner. Ik zal niet overdrijven maar 5-6 gangen had het zeker. En alles even heerlijk!! En dan komt de rekening.. en die is dan € 30 per persoon… jeetje wat zou ik hier graag willen blijven:) Er werd afscheid genomen van iedereen die gedurende de dag onze groep was komen versterken. Wederom een meer dan gedenkwaardige dag!!

En dan komt de dag dat je weer terug moet naar koud Nederland. We werden gewaarschuwd voor drukte op de weg ivm de eerste schooldag van de jeugd in Italië… Na afscheid van de hele familie vertrekken we met nu al heimwee… en dan worden we onderweg ook nog door Andrea (onze gastheer) begeleid om de files te ontwijken. Waar vind je nog zo’n service.. oké dat we 2 uur te vroeg op het vliegveld aankomen nemen we op de koop toe… we genieten nog van de laatste zonnestralen voordat we met pijn in het hart afscheid van het zonnige Italië nemen. Gelukkig zien we elkaar zeker volgend jaar in Spanje terug!!! En meiden bedankt voor deze mooie herinnering!!!