van Iguazu naar Colonia

Allereerst voor iedereen de allerbeste wensen voor 2008!! Dat het maar weer een mooi en reisvol jaar mag worden!

Ik vertrok vanuit Iguazu naar Buenos Aires wat nog een hele trip zou blijken te worden. Ze zouden nl. de 30e december voor het eerst in 15 jaar!!! de klok een uurtje vooruit zetten... is niet zo erg want dat doen wij ook. Waren het niet dat niemand mij hiervan op de hoogte had gebracht en dat dus om (mijn tijd) 07.00 uur iemand op mijn deur stond te bonken met het bericht dat de bus voor naar het vliegveld op mij stond te wachten... ik nog heel droog; dat kan niet hij komt pas om 08.00 uur... Nou het is 8 uur werd er geroepen... ik weer; hoe kan dat nou... zegt de receptionist eindelijk... de klok is vanacht een uur verzet... fijn dat hij dat even melde maar het was fijner geweest als hij dat gezegd had bij het boeken van de bus...

Afijn als een dolle alles ingepakt, super snel gedoucht en aangekleed en hop in de bus.. ik bleek echt niet de enige te zijn die dit was overkomen... iedereen had hetzelfde euvel gehad die ochtend.. Hopelijk leren de Argentijnen hiervan dat het prettig zou zijn als ze de toerist goed zouden informeren...

Maar het vliegtuig werd gehaald en op naar BA. Daar was voor mij al een bed gereserveerd dus op naar het juiste hostel. Het bleek een leuk en erg feesthostel te zijn geworden nu de Brazilianen waren gearriveerd... wat kunnen die feesten!! Een goed voorteken voor Carnaval zou ik zo zeggen ;);)

Oudjaarsavond zou eerst gevierd worden in het hostel (tot een uurtje of 2) en daarna met de hele meute naar een of ander feest. Het was super gezellig. Eerst een BBQ (dat kunnen ze wel hoor met die heerlijke lomo's!!) dan de toost om 12 uur en daarna nog volop champagne... Rond 2 uur richting feest dat tot in de kleine uurtjes zou duren.. het was nog lang onrustig in BA!! ;);)

Nieuwjaarsdag werd dan ook door iedereen, incl. yo, niet veel uitgevoerd... Wat rondhangen, kletsen enz. Trouwens de hele week BA werd door mij niet veel uitgevoerd! Wel heb ik Josefina opgezocht. Zij is Argentijnse en woont in BA. Haar ken ik via Cole (maar eigenlijk via haar ex-vriendje Bart...)afijn lang verhaal, maar ik had beloofd haar op te zoeken als ik in BA zou zijn... ik gebeld en jawel ik was meer dan welkom en er zou (hoe kan het ook anders?) een BBQ bij haar ouders zijn speciaal voor mijn komst... Nou zul je denken... daar ben je zo... althans dat dacht ik. Maar de busrit duurde maar liefst 1,5 uur en daarna nog een taxirit van 15 minuten... en dan nog steeds in BA zijn!!! Jeetje wat een stad. Maar het was de tocht meer dan waard. Echt super ontvangen door de hele familie. Mijn spaans weer redelijk gebruikt. Oke iedereen sprak Engels behalve haar moeder dus heb ik zoveel mogelijk spaans proberen te praten!

Na de BBQ werd mij de buurt geshowd. Heel anders dan de BA die ik tot nu toe had ondekt. Echt super! Tevens het grootste winkelcentrum van Zuid Amerika bewonderd en genoten van de airco aldaar. Wat kan BA heet zijn!! 43 graden is niets hier in de zomer. En dat in een grote stad met veel vieze bussen en auto´s... tja niet altijd fijn...

Maar na een weekje BA had ik het wel weer even gezien daar. Ik wilde weer eens wat gaan doen. Dus op naar Bariloche. Dit ligt (wederom) in Patagonie dus na 22 uur bussen zette ik weer voet op koude bodem. Wat een verschil weer. De fleeze kon weer aan!

Helaas zou blijken dat ook de regenbroek nu gemist zou worden;);) Het weer wilde nl. niet echt meewerken. Dat weerhield ons er echter niet van om toch eea te gaan ondernemen! We (3 medereizigers en ik) hebben de trein genomen welke uit 1912 stamt. Grappig maar ergggg koud. De dag erop de boot genomen naar Puerto Blest wat erg mooi was. Daar een aantal wandelingen gemaakt. Ondanks dat alles super mooi is ervaar ik soms wel dat het lijkt of ik in Oostenrijk of Zwitserland loop....

Verder hadden we zondag een auto gehuurd om de 7 meren tocht te maken... Een fiat Uno. Reed heerlijk alleen de weg wat ongeasfalteerd wat de nodige hilariteit mee zou brengen. Het regende dus dat kon er ook nog wel bij! Na ongeveer 3 uurtjes rijden (ik offerde me op en reed) kwamen we aan bij een leuke foto stop.. een waterval... nou die zou me de neus uitkomen want bij het opnieuw willen starten van de auto hield ik de sleutel in 2 delen in mijn hand!!!!!

En wat nu... op een weg waar wel verkeer komt maar geen huis in de buurt is, de mobiele telefoons geen bereik hebben, wat doe je dan... Je houdt auto nr. 1 aan... die gaat hulp halen (zegt ie dan he), na 1,5 uur nog niets... auto 2 wordt aangehouden. Fijn hij heeft een sataliet telefoon! Helaas ook die werkt niet maar hij belooft te bellen zodra hij signaal heeft... Afijn na weer 2 uur wachten weer actie?? Eindelijk een parkwachter die langskomt. Hij zou wel even bellen... Niet weggaan hier blijven wachten ik kom terug wordt ons verteld. Waar we naartoe zouden moeten gaan?? Geen idee..

Na 1,5 uur komt hij zowaar terug met de mededeling dat er een sleepauto zou komen maar deze kon maar 2 personen meenemen. We zouden dus moeten opsplitsen. Wat nu? Om half 6 (we strandde om half 12!!) besluiten we dat de 2 jongste onder ons nogmaals gaan proberen te liften om nogmaals te bellen waar de hulp blijft... Ze mochten mee met een auto vol met meiden... een top lift voor hun!! Maar wij (Pietro en ik) zouden nog lang moeten wachten op hulp!! Tijdens het wachten kwam een sleepauto voorbij.. Ik Pietro uit die auto geduwd (hij spreekt nl. vloeiend spaans) om te vragen of hij ons mee kon nemen... Pietro was te laat uit de auto en de sleepauto verdween de hoek om!

Om 10 uur!!! kwam er zowaar weer een sleepauto aan... Die is niet voor ons riep Pietro al maar ik duwde hem wederom de auto uit en smeekte of hij de auto aan wilde houden. En zowaar... wat bleek... deze was wel voor ons!! Om half 2 ´s nachts arriveerde we eindelijk in Bariloche op zoek naar de 2 andere. Gelukkig hadden zij een lift tot het volgende plaatsje gekregen en daar een bus kunnen nemen. Eind goed al goed zou je denken...

Maar toen moesten we de volgende dag de auto gaan "inleveren". Wat bleek... wij moesten ook nog even een nieuwe sleutel betalen!! Geen geld terug voor de gemiste dag, geen geld terug voor geleden emotionele schade ;), geen geld terug voor de busrit van de 2 andere.... Daar waren we het dus echt niet mee eens. Kwam ook nog eens bij dat het bedrag voor de sleutel extreem hoog was. Wij in de taxi naar de fiat dealer... Bleek de sleutel veel goedkoper te zijn... Weer terug naar het verhuurbedrijf.. sorry wisten wij niet..Oke wij betalen die sleutel wel maar hoe met de door ons geleden schade om te gaan? Nee, wij betalen niets jullie moeten nog een halve tank bezine betalen! Tot dan toe had ik nog niets gezegd (goed he!!) maar dit ging mij te ver. Dus ik (in mijn beste spaans!!) uit mijn dak daar... De baas kwam erbij. En zowaar... zij betaalde de busritten terug als wij de benzine zouden betalen. Nou is de benzine hier heeeel goedkoop dus daar konden we me leven.

Aan het einde was het plaatje rond. Zij betaalde de busritten, wij de sleutel en de benzine en helaas geen retour geld voor de auto huur... Maar afijn iedereen tevreden en ik weer op naar de bus... terug naar BA!! 22 uur later was ik weer terug in de hitte en nam de taxi om naar de veerboot van BA naar Colonia (Uruguay) te gaan. Wat een monster zeg die veerboot en mega druk met locale bevolking. Je merkt echt wel dat ze vakantie hebben!! De overtocht duurde gelukkig maar een klein uurtje dus mooi op tijd in Uruguay aangekomen.

Het is hier heerlijk weer al heeft het de eerste avond onwijs geregend en gedonderd!! Maar hierdoor koelde het heerlijk af en werd het benauwde weer verruild voor heerlijk zonnig weer. Colonia is een klein, heeeel rustig, dorp aan de oceaan. Het heeft een oude kern wat mooie plaatjes aan huizen opleverd. Echt een Heusden achtig iets.

Morgen gaat de reis door naar Montevideo om zo mijn weg te maken richting Rio want daar wil ik eind januari aankomen om carnaval te gaan vieren!!!

Helaas is het aftellen voor mij begonnen....maar weet dat ik nog zeker met volle teuge geniet van alles!

Beso y hasta proxima vez