van Bogota naar Taganga
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Nicole
20 Juni 2007 | Colombia, Taganga
De beloofde 16 uur voor de busrit werden er 20! Zitvlees alover. Op zich zijn de bussen hier prima. Je kan redelijk languit liggen maar ze stoppen ze vol met mensen en bagage... dus naar de toilet in het donker is zonder te struikelen bijna onmogelijk.
Eenmaal aangekomen in Santa Marta de taxi genomen naar een super leuk hostel in een klein vissersplaatsje (Taganga) vlakbij. Veel leuker dan in een stadje te blijven hangen. Hier is het heel relaxt en menig reiziger hangt hier dan ook al maanden rond... Na 1,5 dag relaxen, was wegbrengen, op het strand hangen de hike begonnen... 6 dagen wandelen naar een verloren stad... hoe haal ik het in mijn hoofd!! NL is een super vlak land denk ik wel even 6 dagen berg op berg af te kunnen gaan lopen in een regenwoud.. Afijn het begon al leuk..
We werden op tijd op gehaald om daarna met lange tussenpauzes richting de start te rijden. Aangezien er veel politie op de been was werden we via een eigen auto en bussen naar de plaats gebracht. vraag me niet waarom maar de uitleg is nooit gekomen. Na de lunch begon dan toch echt het wandelen (zeg maar afzien!). Jezus wat kunnen bergpaden stijl en modderig zijn. Maar na 3 uur zweten, puffen maar ook genieten van de omgeving was daar dan toch het eerste kamp... Tja wat doe je in de jungle als je geen licht hebt ed... dan eet je je avondeten en gaat slapen in je hangmatje... om 8 uur was dan ook iedereen al in een diepe rust.. maar dan is het om half 6 al weer licht... ook dan sta je op en begint aan een nieuwe dag.
´s ochtends konden we tegen betaling zien hoe men hier cocaine pasta maakt. Ik ben wel gegaan maar het viel mij een beetje tegen. Allemaal maar zeer primitief... Daarna begon dag 2 van de hike... weer 4-5 uur zweten, afzien en genieten. Maar nu in het bezit van mega veel muggenbulten van de afgelopen nacht. En die dingen jeuken!! Maar eenmaal aangekomen in kamp 2 begon weer de verveling toe te slaan en kwamen de kaarten uit de rugzak... heel wat spelletjes geleerd afgelopen dagen! Vlak bij het kamp leven nog steeds indianen. Over hen hebben we eea mogen lezen wat toch wel weer triest stemt. Door alle cocaine verbouwingen in deze jungle komt hun leefruimte in de verdrukking wat uiteraard meer dan triest is Na het diner maar weer de hangmat in.
Dag 3 zou een hele riviervolle dag worden. 10x moesten we het water door. Onze schoenen hebben dan ook heel wat water mogen ontvangen en zijn nat en stinkerig! De ene oversteek was maar tot de enkels maar de andere zeker tot de middel... fijn afzien met natte voeten... leve de blaren!! Deze dag zouden we eindelijk de eindbestemming bereiken. Ciudad Perdida.. The lost city... Maar voor we daar zouden aankomen moesten ook nog eens 1200 treden beklommen worden.... nou ik kan je zeggen... mijn knieen vonden dat niet echt geweldig!! Maar het kamp had een geweldig uitzicht. The lost city viel mij eerlijk gezegd een beetje tegen maar dat mocht zeker de pret niet drukken.
Normaal gesproken zou je hier 2 nachten blijven om op dag 5 in 1 dag 2 routes terug te lopen. Aangezien wij niet uitgeput wilde raken besloot de groep om op dag 4 reeds een stuk terug te lopen naar het vorige kamp. Dus weer 10x die rivier over.... Maar het kamp werd weer bereikt.
Dag 5 weer vroeg op om terug te lopen naar kamp 1. Tijdens deze rit zag mijn spier in mijn linkerbeen het niet echt meer zitten. Met veel moeite en pijn toch het kamp gehaald. Tja en hoe nu verder.... geen nood men heeft hier ezels (die echter meer op paarden lijken) en ik besloot de laatste dag ¨luxe¨ te gaan en een ezel te huren. Zo gezegd zo gedaan en dag 6 werd per ezel afgelegd. Nu zul je denken dat dat geen uitdaging is.. nou heuvel op valt wel mee maar heuvel af is toch wel een hele belevenis hoor. Maar OLC mag trots op me zijn. Ik ben blijven zitten en heb de tocht volbracht! Of ik het ooit weer zal doen...6 dagen hiken zoals dit... ik weet zeker van niet... mijn benen zijn een grote zee van muggenbulten en jeuken als een gek en mijn spieren zijn moe, pijnlijk enz. Maar de groep was super, de uitzichten meer dan geweldig en de voldaanheid enorm... Hopelijk ook de nodige kilo´s op de heuvels achter gelaten.....
Vandaag hoog nodig de was wegbrengen. Niks droogt nl. in de jungle en alles stinkt dan ook enorm! Ze zullen wel denken... maar gewend zullen ze het ook wel zijn want bijna iedereen die hier verblijft waagt een poging voor de hike. de slimme mensen echter niet en gaan vanuit hier naar het strand....
Morgen neem ik de bus richting Cartegena om deze stad te gaan bewonderen. Vanuit daar of verderop meer nieuws.
Hasta luego en muchos besos
Eenmaal aangekomen in Santa Marta de taxi genomen naar een super leuk hostel in een klein vissersplaatsje (Taganga) vlakbij. Veel leuker dan in een stadje te blijven hangen. Hier is het heel relaxt en menig reiziger hangt hier dan ook al maanden rond... Na 1,5 dag relaxen, was wegbrengen, op het strand hangen de hike begonnen... 6 dagen wandelen naar een verloren stad... hoe haal ik het in mijn hoofd!! NL is een super vlak land denk ik wel even 6 dagen berg op berg af te kunnen gaan lopen in een regenwoud.. Afijn het begon al leuk..
We werden op tijd op gehaald om daarna met lange tussenpauzes richting de start te rijden. Aangezien er veel politie op de been was werden we via een eigen auto en bussen naar de plaats gebracht. vraag me niet waarom maar de uitleg is nooit gekomen. Na de lunch begon dan toch echt het wandelen (zeg maar afzien!). Jezus wat kunnen bergpaden stijl en modderig zijn. Maar na 3 uur zweten, puffen maar ook genieten van de omgeving was daar dan toch het eerste kamp... Tja wat doe je in de jungle als je geen licht hebt ed... dan eet je je avondeten en gaat slapen in je hangmatje... om 8 uur was dan ook iedereen al in een diepe rust.. maar dan is het om half 6 al weer licht... ook dan sta je op en begint aan een nieuwe dag.
´s ochtends konden we tegen betaling zien hoe men hier cocaine pasta maakt. Ik ben wel gegaan maar het viel mij een beetje tegen. Allemaal maar zeer primitief... Daarna begon dag 2 van de hike... weer 4-5 uur zweten, afzien en genieten. Maar nu in het bezit van mega veel muggenbulten van de afgelopen nacht. En die dingen jeuken!! Maar eenmaal aangekomen in kamp 2 begon weer de verveling toe te slaan en kwamen de kaarten uit de rugzak... heel wat spelletjes geleerd afgelopen dagen! Vlak bij het kamp leven nog steeds indianen. Over hen hebben we eea mogen lezen wat toch wel weer triest stemt. Door alle cocaine verbouwingen in deze jungle komt hun leefruimte in de verdrukking wat uiteraard meer dan triest is Na het diner maar weer de hangmat in.
Dag 3 zou een hele riviervolle dag worden. 10x moesten we het water door. Onze schoenen hebben dan ook heel wat water mogen ontvangen en zijn nat en stinkerig! De ene oversteek was maar tot de enkels maar de andere zeker tot de middel... fijn afzien met natte voeten... leve de blaren!! Deze dag zouden we eindelijk de eindbestemming bereiken. Ciudad Perdida.. The lost city... Maar voor we daar zouden aankomen moesten ook nog eens 1200 treden beklommen worden.... nou ik kan je zeggen... mijn knieen vonden dat niet echt geweldig!! Maar het kamp had een geweldig uitzicht. The lost city viel mij eerlijk gezegd een beetje tegen maar dat mocht zeker de pret niet drukken.
Normaal gesproken zou je hier 2 nachten blijven om op dag 5 in 1 dag 2 routes terug te lopen. Aangezien wij niet uitgeput wilde raken besloot de groep om op dag 4 reeds een stuk terug te lopen naar het vorige kamp. Dus weer 10x die rivier over.... Maar het kamp werd weer bereikt.
Dag 5 weer vroeg op om terug te lopen naar kamp 1. Tijdens deze rit zag mijn spier in mijn linkerbeen het niet echt meer zitten. Met veel moeite en pijn toch het kamp gehaald. Tja en hoe nu verder.... geen nood men heeft hier ezels (die echter meer op paarden lijken) en ik besloot de laatste dag ¨luxe¨ te gaan en een ezel te huren. Zo gezegd zo gedaan en dag 6 werd per ezel afgelegd. Nu zul je denken dat dat geen uitdaging is.. nou heuvel op valt wel mee maar heuvel af is toch wel een hele belevenis hoor. Maar OLC mag trots op me zijn. Ik ben blijven zitten en heb de tocht volbracht! Of ik het ooit weer zal doen...6 dagen hiken zoals dit... ik weet zeker van niet... mijn benen zijn een grote zee van muggenbulten en jeuken als een gek en mijn spieren zijn moe, pijnlijk enz. Maar de groep was super, de uitzichten meer dan geweldig en de voldaanheid enorm... Hopelijk ook de nodige kilo´s op de heuvels achter gelaten.....
Vandaag hoog nodig de was wegbrengen. Niks droogt nl. in de jungle en alles stinkt dan ook enorm! Ze zullen wel denken... maar gewend zullen ze het ook wel zijn want bijna iedereen die hier verblijft waagt een poging voor de hike. de slimme mensen echter niet en gaan vanuit hier naar het strand....
Morgen neem ik de bus richting Cartegena om deze stad te gaan bewonderen. Vanuit daar of verderop meer nieuws.
Hasta luego en muchos besos
-
21 Juni 2007 - 17:14
Marjolein:
Haaaaaaaaa die Nicole!
Nou ik weet niet of ik dat zou kunnen hoor, zo'n hike! Poehpoeh...! Klinkt wel erg mooi en avontuurlijk! Wanneer kom je eigenlijk bij Roel aan? Was zomaar ff benieuwd. Nou, geniet ervan daar (had je ook nog 'n mailtje gestuurd maar die zie je nog wel).
Dikke kus van Marjolein (en tuuuurlijk ook van munne miens) xxx -
21 Juni 2007 - 17:19
Peet:
Heej Nicole
Oh, geweldig zeg! Wat een avonturen maak je weer mee. En ja hoor, als ik al die verhalen lees krijg ik zeker weer de kriebels. Zit ik hier in Nederland. Buuhh. Maar als het goed is kom ik je in feb. opzoeken. Lijkt me super.
Oh, en die hike. Lijkt me kei zwaar. Maar achteraf had je het niet willen missen denk ik?
Nou nog heel veel plezier. En wacht alweer op je volgende mail.
Groetjes Peet -
21 Juni 2007 - 18:43
Ingrid Bp:
hoi nicole,
ik dacht ga ff kijken op je site en zie dat inmiddels al opweg bent.Wel weer een uitdaging maar jij bent wel wat gewend hihi.Ik ga je site zeker bijhouden en zal vast nog wel ff wat naar je toe schrijven,doe het rustig aan en vooral geniet ervan.
heel veel groetjes ingrid van bp -
22 Juni 2007 - 06:29
Cole:
Ha vrouwke,
leuk te lezen datje bent begonnen met sporten hahaha!!! Hopelijk houd je niet al te lang last van je voeten!
Rest volgt per mail, dikke kus!!xx -
24 Juni 2007 - 19:08
Sandy:
he hallo, ff een berichtje van Bea zelf, jij maakt het ook weer mee,zeg..mooie fotos ook, lijkt me helemaal geweldig daar. Nou pas goed op oew eigen..dikke x
en geniet ze!! -
25 Juni 2007 - 07:54
Nicole:
Ha Niek,
meid wat een belevenissen weer, de Nijmeegse Vierdaagse moet voor jou een eitje zijn als het ik zo lees.
Veel plezier nog en take care!
Doei
Nicole (groetjes van Jill) -
26 Juni 2007 - 14:22
Jolanda Cekic:
Ha die Nicole, Je bent ergens aan begonnen en later, nadat de spierpijn over is, ben je waarschijnlijk blij dat je dit avontuur bent aangegaan! 6 dagen was misschien wel afzien maar.....achhh die ezel elke dag!
x Jo -
26 Juni 2007 - 14:22
Jolanda Cekic:
Ha die Nicole, Je bent ergens aan begonnen en later, nadat de spierpijn over is, ben je waarschijnlijk blij dat je dit avontuur bent aangegaan! 6 dagen was misschien wel afzien maar.....achhh die ezel elke dag!
x Jo -
29 Juni 2007 - 17:56
Neeltje:
Hola Nicole,
Nooit meer hiken?? Die ervaring wil ik ook nog op doen :-) Maar goed, als ik jou zo hoor.... Van mensen gehoord dat er ook een hele mooie tocht in Peru is. Dan hebben we het niet over de Macchu Picchu (schrijf je dat zo?) maar een tocht met wat minder toeristen. Anders krijg je dat gevoel dat ik ook altijd heb in Frankrijk, allemaal Nederlanders in een autootje op weg naar de ultieme camping....in een file achter elkaar aan :-) Ik geniet van je verhalen, nog maar drie weekjes dan ben ik er ook!!
Liefs Neeltje -
02 Juli 2007 - 18:29
Esther En Co:
He meis
Maak me gek! Wat leuk om wat van je te horen zeg! Dus weer een lange tijd onder de pannen, wij zijn wederom jaloers. Hier gaat alles goed hoor, ben alweer druk aan het werk, we snappen echt dat je gaat reizen, werken kan altijd nog wel joh! We gaan je zeker volgen en wilen je wel opzoeken hoor! Wij wilden weer richting Thailand, gaat niet door eind oktober want dan is het regenseizoen, we blijven genieten van je verhalen, stoer wijf ben je!!!!!!!
Nou meis, tot later hasta la pasta!
Hele dikke kus uit Sneek
Frank, Esther, Maik en Indra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
