van Santiago naar Puerto Iguazu

Santiago werd door mij de volgende dag verlaten door een vliegtuig te nemen naar Buenos Aires. Ik was het nl. even zat om zelf alles te regelen (bussen, slaapplaatsen enz.) en had mezelf dus een "vakantie" cadeau gedaan!!! Je zult wel denken... nou nou maar het was effe heerlijk zelf niets te hoeven regelen!!

Ik vond op internet een kleine club (alle deelnemers kwamene uit Nederland) waar ik mezelf maar bij heb aangesloten wat een groot succes zal blijken te zijn!!

Afijn in Buenos Aires aangekomen naar het HOTEL!! gegaan wat geboekt was. Daar bleek ik een kamer te delen met Brigit. Met haar had ik vorig jaar ook een kamer op de reis naar West Afrika gedeeld!! Nou vraag ik je; hoe klein is de wereld?? Super leuk dus.. ´s avonds de andere van de groep ontmoet tijdens een gezamelijk dinner in San Telmo. Erg gezellig en dat zou een goed voorteken zijn.

De volgende dag alweer direct het vliegtuig in (tja luxe alom) om naar El Calafate af te reizen. Na 3 uur vliegen zetten we gewoon voet, ergens anders in Argentinie, op vaste bodem... de afstanden in dit land zijn enorm!

Dit plaatsje staat vooral bekend om zijn gletjer Perito Moreno welke dan ook door ons bezocht en beklommen werd. Een mooie tocht op de boot bracht ons naar de gletsjer. Op de boot hadden we al het geluk dat er stukken afbrokkelde wat zo´n onwijs mooi en gaaf geluid (en uitzicht) geeft dat we hoopte op meer (uiteraard niet tijdens ons lopen maar oke...). Na de intensieve wandeltocht en lunch weer de boot op om terug aan vaste land te gaan. Daar hebben we nog een super mooie wandeling gemaakt met fantastische uitkijkposten op de gletsjer... en jawel weer geluk... er brak een enorm stuk af terwijl wij de gletjes stonden te bewonderen!! Uiteraard was ik weer veel te laat met de camera dus jullie moeten me geloven op mijn bruine ogen ;);)

De volgende dag zou een dag van bellen worden. Want ivm de geweldige hond op paaseiland zou ik vandaag een 3e spuit tegen hondsdolheid moeten halen.. nou in Argentinie beweren ze dat ze geen hondsdolheid hebben en in heel de provincie was er niets te krijgen. Dit ondanks dat Sylvia (de reisbegeleidster) het had nagevraagd... Nou vraag ik je?!!? Na alle hulptroepen van Sylvia in Buenos Aires, te hebben ingeschakeld lukte het dan ook om een spuit te laten ophalen door een collega van haar in Buenos Aires en deze per express post in te laten vliegen naar El Calafate.. tja het mag wat kosten he!! De hele club was heerlijk op excursie terwijl ik ´s avonds de spuit op zou halen op het vliegveld... nou die kon ik daar dus niet ophalen!! Moest in het stadje zijn... daar was alles al dicht maar met veel lawaai op de deur staan bonken kwam er dan toch iemand even kijken... ook daar werd weer het nodige gebeld en door de hulp van een super aardige taxichauffeur kon ik alsnog de spuit op het vliegveld gaan ophalen en om 22.00 laten zetten in het ziekenhuis... ik was weer even geconfronteerd met de werkwijze van de Zuid Amerikanen!! Maar afijn om het zekere voor het onzekere te nemen spuit nummer 4 door de sos dienst van de verzekering laten regelen. Tenslotte wist ik nu waar ik op de 19e dec. zou zijn!! Weer een voordeel van de "vakantie"!!

Afijn de volgende dag de bus in om naar El Chalten te gaan. Dit is (oke was) een klein plaatsje waar je de berg Fitz Roj kan bewonderen, mits het mooi weer is. Wij waren door Sylvia gewaarschuwd dat het in El Calafate heel winderig kon zijn... nou dat was het gelukkig totaal niet... ook zou El Chalten heel winderig en regenachtig kunnen (Sylvia werd al iets voorzichtiger met weersvoorspellingen!) zijn... ook dat was gelukkig niet zo. Het was bijna windstil en geweldig mooi weer. Dus de wandelschoenen aan en geweldige wandelingen gemaakt. De berg was inmens goed te bewonderen wat schijnbaar ook heel uniek is (de gelukspoppetjes zijn geloof ik wakker geworden en doen hun werk weer!!). Na 3 heerlijke dagen de bus weer in om de grens met Chile over te gaan...

Torres del Paine zou bezocht worden.. tijdens de grensfaciliteiten werden we door een of andere vreemde Nederlandse nog uitgelachen omdat wij geen regenbroeken bij ons hadden maar wel gingen wandelen in het gebied van de Torres del Paine... nou mevrouw... wij hadden geweldig weer en die broek echt totaal niet nodig!! Maar ze heeft zich wel onsterfelijk gemaakt met de woorden; mag ik even lachen (en dan op de meest bekakte toon die je je kunt voorstellen!). We hebben er nog vaak om gelachen tijdens het zweten op de bergen!!

Afijn de eerste dag gingen we heerlijk op de japanse toer. Auto in, auto uit, foto maken en rondlopen, auto weer in. Omdat Jose en Ab (2 medereizigers) de gletsjer van dichtbij wilde gaan bekijken zijn wij de ijsschotsen in het water gaan bewonderen. Nou met recht bewonderen want wat enorm allemaal om te zien!!

De volgende dag zou het (voor mij dan he) bikkelen worden. Ik wilde die Torres ook wel eens van dichtbij gaan bekijken... en er was drop beloofd door Carla en Hanno op de top dus ik was zeker van de partij!! Maar er zou eerst 4 uur geklommen moeten worden... nou ik kan je verzekeren... mijn kuit vond dit niet leuk (de rest ook niet hoor maar dat viel gelukkig in het niet bij de kuitpijn de volgende dag). Maar de top werd gehaald en het uitzicht (met dank aan het geweldige weer!) was adembenemend. Na een uurtje genoten te hebben van dit uitzicht begon de 4 uur dalen... wat is erger... nou klimmen voor mijn ademhaling maar dalen zeker voor de rest van je lichaam... maar 8/9 uur laten waren we terug in de refugio (zo heet het verblijf waarin je hier slaapt) met een meer dan voldaan gevoel en de spierpijn neem ik dan maar op de koop toe.

´s avonds hebben we hints gespeeld wat door onze Chileense gids Jullietta fanatiek werd meegespeeld en andere locale zaten lachend toe te kijken.. het zal ook wel een heel grappig gezicht geweest zijn.. een paar van die rare Nederlanders die iets proberen te vertellen zonder praten... Lol alom dus.

Maar ook aan dit bezoek komt altijd weer een einde en we stapte dan ook maar de bus in om ons te verplaatsen naar Punta Arenas waar we 1 nacht zouden verblijven... Na een heerlijk dinner wilde we nog wel een ierse pub onveilig gaan maken.. maar eer we die gevonden hadden!! Afijn het was happy hour dus dat maakte weer veel goed...

De volgende dag werd wederom een reisdag om uiteindelijk na 12 uur bussen aan te komen in Ushuaia. Het meest zuidelijke puntje van de wereld volgens alle verkooppraatjes! (Dit is ook de plek waar de boten naar Antartica vertrekken). De eerste dag werd door ons allemaal een heerlijke boottocht op het Beagle kanaal gemaakt om zo de dieren die er leven te bewonderen en uiteraard vuurtoreneiland te bezoeken. Omdat Carla en Hanno zeeer goed bedeeld waren met hun appartement hebben we die avond gezellig met zijn alle bij hun gegeten (oke en gedronken). Weer eens even wat anders dan iedere avond een restaurant op te zoeken (al waren de tips van Sylvia erggg goed!!).

Ook Ushuaia kent een heel mooi nationaal park nl. Tierra del Fiego. Dit zou door ons natuurlijk ook bezocht worden en de nodige kilometers werden daar weer afgelegd. Met Miriam, Marcel en Brigit hadden we een leuk loopgroepje wat dezelfde routes wilde lopen in de parken dus de wandelmaatjes waren gevonden!!

Niet dat ik ook maar het idee heb kilo´s te verliezen want de chocolade hier smaakt verrukkelijk en zo ook het ijs. Tevens vonden Miriam en ik beide dat we beloond mochten worden voor ons lopen met chocolade dus wat wilde ik nog meer...

En omdat het weer erggg mooi is is er iedere keer wel een excuus voor een heerlijk smaakjes ijsje!! Maar gelukkig worden alle kilo´s door mij nog goed meegezeuld dus ook dat is (nog) geen probleem ;) Om de avond goed af te sluiten gingen Sylvia en ik nog even een drankje doen... nou dat werden er meerdere en ook in Ushuaia is de kroeg door ons weer gesloten...

Om alles in stijl te houden vlogen (!) we naar Puerto Madryn. Hier zouden we veel wildlife gaan spotten al waren de walvissen en orka´s helaas niet meer aanwezig. Echter wel de pinguins en de zee olifanten dus die werden dan ook met een bezoek vereerd! Je zult het haast niet geloven maar je mag zo dicht bij de pinguins komen dat ik heb moeten "vluchten" om niet aangevallen te worden door 1 van hen!! Misschien staat het ergens geschreven in Zuid Amerika... val Nicole maar aan want wat die dieren hier hebben??? Maar als volleerd spotter van pogingen tot bijten kon ik de pinguin ontwijken ;)

In Puerto Madryn hadden we een hotel aan het strand wat heeeel goed uitkwam want ook hier was het weer ons zeer gunstig gestemd!! Kerstavond zou hier gevierd worden en het hotel had meer dan een geweldig kerstdinner gemaakt!! Om middernacht klonk volop vuurwerk wat wij uiteraard met een glas champagne in de hand, hebben staan bewonderen om daarna het toetjes buffet aan te vallen... een greep uit het assortiment; kersen met chocolade, aarbeien met chocolade, diverse soorten gebak, diverse fuitsoorten enz.... en dat na al 3 gangen te hebben gehad... Dat moest er door Sylvia en mij afgedanst worden!! Zo gezegd zo gedaan... en de zon kwam weer op bij het naar huis lopen... Heel mooi meegenomen dat we dat ook konden bekijken tijdens de wandeling naar huis want de kroeg was wel effe 20 minuten lopen!! Maar dan had je ook wel veel lol dus wat maakt het dan uit he...

De volgende dag (1e kerstdag) is hier een officiele feestdag. 2e kerstdag is een Nederlandse uitvinding denk ik want echt niemand kent dat! Niet erg hoor.. Omdat toch niks open was en het weer onwijs mooi werd het strand door ons bezocht wat een goede voorbereiding zou zijn voor de busrit die dezelfde avond zou beginnen. 17/18 uur bussen om in Buenos Aires weer uit te komen! Omdat echt niemand het in zijn hoofd haalt om 1e kerstdag ´s avonds in een bus te gaan doorbrengen was onze groep (oke en 2 andere verloren medereizigers) de enige in de bus wat zorgde voor een super relaxte busrit. Het kerstdinner stelde weinig voor, snitzel met sla en cola maar het was wel gezellig!! De volgende middag kwamen we eindelijk aan in BA om direct door te reizen naar het vliegveld om het vliegtuig te nemen naar Puerto Iguazu. Hier bevinden zich de breedste watervallen van de wereld!! Deze watervallen liggen in Brazilie en Argentinie!

Eerst werd door ons de Braziliaanse kant bezocht wat een mooi panoramisch overzicht gaf van de watervallen. Echter bleken we 7 uur onderweg te zullen zijn voor 1,5 uur watervallen!! We stopte met de bus meer bij shopping malls dan wat anders... nou daar hadden we echt geen zin in de volgende dag dus Sylvia regelde perfect een prive tour voor ons!!

De volgende dag dus op weg naar de kant in Argentinie... nou deze is veeeel spectaculairder dan die in Brazilie! Hier heb je het gevoel letterlijk in de watervallen te staan. En met zijn alle ook een boottocht gemaakt waarmee je daadwerkelijk onder de watervallen door gaat. Oke je wordt geheel nat maar hier is het tropisch warm dus drogen is geen probleem. Eindelijk konden we 8 uur genieten van al dit moois!! En dan weet ik ook weer waarom ik reis. Voor deze mooie en gezellig momenten!! Je wordt zo stil van al dat moois (oke is voor mij moeilijk maar ik doe een poging!!).

Helaas is er dan altijd ook weer een tijd van afscheid nemen... de groep is vandaag vertrokken richting BA en ik vertrek morgen pas. Dus gisterenavond een "afscheids" etentje gehad. En vanochtend van iedereen afscheid genomen om vandaag de site bij te werken, te luieren en eindelijk weer eens wat te lezen in mijn gids... want wat zijn de volgende plannen.. ik weet het nog niet!!!

Vanaf hier wil ik iedereen (Sylvia, Carla, Hanno, Jose, Ab, Miriam, Marcel en Brigit) onwijs bedanken voor de 3 gezellige weken en alle donaties van Nutella tot lippencreme! Miriam en Marcel alvast ook onwijs bedankt voor het meenemen van mijn op te sturen post! In ieder geval tot in Nederland en denk aan het meenemen van de regenbroek!!

Voor alle andere lezers... een super geweldige jaarwisseling. Zelf zal ik in Buenos Aires gaan genieten samen met medereizigers welke ik al eerder op de reis heb ontmoet dus maak je vooral geen zorgen.. ook ik ben niet alleen!!! Maak allemaal iets moois van 2008!!!

Beso en tot volgend jaar!!