Villa Carpe Diem!!

Tja en dan zijn er al weer ruim 3 maanden voorbij… de tijd vliegt hier! Maar er is aardig wat gebeurd de afgelopen tijd. Zo heb ik nog 2 maanden Spaanse les gevolgd en ben ik tijdens mijn privé conversatie lessen veel te weten gekomen over de Spaanse gebruiken hier. Zondags om 11.00 wordt hier de fles alcohol opengetrokken om de zondag te beginnen met een aperitief… of wij dat in Nederland ook doen? Tja misschien tijdens de vakanties maar volgens mij is het niet echt een gewoonte… Wat ook bijzonder is, is dat de Spanjaarden niet bekend zijn met vrienden hebben van de andere sekse.. Een vrouw kan geen mannelijke vrienden hebben… dat vinden ze maar raar. Ook voelen ze zich achtergesteld omdat ze denken dat wij in het Noorden van Europa denken dat Spanje een minderwaardig land is… tja je kunt je maar de underdog voelen… Wat ik wel moet toegeven is dat ik vaak aan Afrika hier moet denken. Nu zul je denken waarom dan… maar vooral omdat hier mensen langs de snelweg lopen, fietsen enz. Dat zou zie je bij ons totaal niet en hier is het (net als in Afrika) heel normaal.

Maar tijdens die lessen heb ik veel geleerd (ook het Spaans spreken werd wat gemakkelijker!) en begrijp ik alles wat beter al moet ik nog steeds erggggg wennen aan de manana cultuur.. Daarbij viel het mij ook op dat de recessie steeds meer zichtbaar werd in Alicante. Waren er nog geen zwervers in oktober, in februari toen ik verhuisde zag ik er elke ochtend toch behoorlijk wat bijkomen. Vooral ouderen zie je slapen in boetieks en zwerven over straat. Heel triest. Want hier in Spanje als je geen werk hebt ontvang je, als je ontslagen bent, maar heel kort een uitkering en daarna ontvang je gewoon helemaal niets! Wij kunnen ons dat (gelukkig) niet voorstellen maar totaal geen geld hebben betekend terug naar familie of naar vrienden. Daar gaan wonen en hopen op hulp van hen. Heb je geen familie of vrienden die je kunnen helpen… tja dan ga je de straat op. Heel schrijnend! Maar het zijn niet alleen de Spanjaarden die je ziet bedelen… het zijn zowaar ook Engelse en vooral ook Oost Europeanen en Zuid Amerikanen. Er is totaal geen vangnet wat in de grotere steden ook tot meer criminaliteit leidt. Heel triest!

Het enige wat dan positief uitvalt voor de zwervers (en daardoor komen er ook meer naar de Costa Blanca) is het weer. Deze winter is het weer extreem mooi. Muv februari (dat was voor Spaanse begrippen hier heel koud.. ik vond het wel meevallen overigens…) is het een heerlijke temperatuur. Wat wel weer als nadeel heeft gehad dat er weinig tot geen regen is gevallen. En wanneer er dan regen valt en het komt met bakken uit de hemel vallen… dan valt het hele leven hier in Spanje stil. Kinderen gaan niet naar school, mensen gaan niet werken enz. De straten staan blank want het water kan nergens heen. Een waterafvoersysteem kennen ze hier niet echt… De natuur is dan ook lang niet zo groen als dat zou moeten. Maar als Nederlandse is het een ideale winter te noemen :)

Afijn, met een certificaat in de hand verliet ik de laatste dag in februari school om mijn spullen te pakken en te verhuizen naar Calpe. Na enkele maanden “voorbereiding”was het dan toch eindelijk zover. Ik zou mijn intrek nemen in Villa Carpe Diem! Mijn eigen appartementje onder de villa was zo goed als af nu alleen nog mijn spullen over laten komen uit Nederland… De eerste gasten zouden pas halverwege maart komen wat mij de tijd zou geven alles grondig schoon te maken (de villa stond enkele maanden nl. “leeg”). Mijn lieve ouders boekte een week werkvakantie wat mij de nodige hulp heeft gegeven. Mijn vader kluste iedere dag door alles op te hangen (zo moesten er vele schilderijen, gordijnen enz. worden opgehangen) en mijn moeder poetste alsof ze nog 18 was…. Maar na hun vertrek konden de gasten arriveren. Alles zag en ziet er spik en span uit!

Ook mijn eigen spullen kwamen die week over wat nog de nodige problemen met zich meebracht. De vrachtwagen kon nl. niet voor de deur komen. De straatjes in Carrio Park waren/zijn te smal… dus moest er een transfer geregeld worden. Laat nu het verhuisbedrijf een dependance hier in Benissa hebben. Dus dat was gelukkig snel geregeld! En dan zie je pas hoeveel spullen je hebt… van 95m2 naar 50m2 verhuizen… tja dan moeten er toch echt wat dozen “geloosd”worden… dus aan het uitpakken geslagen en de spullen nog maar eens goed bekeken en weer wat dozen ingepakt om aan een 2e hands winkel te geven. Maar gelukkig paste de meubels die mij dierbaar zijn wel (de plafonds van mijn appartement zijn nl. behoorlijk laag dus had ik daar wel even schrik voor…).

Na een weekje uitpakken en passen en meten is het dan toch een thuis geworden. De eerste gasten vermaakte zich prima al blijkt maar weer dat iedere start “moeilijkheden” met zich meebrengt.. Dag 2 wilde het nummerslot van de poort nl. niet meer open. Ik over de poort heen geklommen om bij de buurman een slijptol te vragen. Slot doorgezaagd en nieuw slot erop… dan blijkt het gas op te zijn wat inhoud geen warm water en niet kunnen koken… nieuwe gasfles aansluiten. Dag 3 begon al heel vroeg met een alarm… waarom die is afgegaan is nog steeds een raadsel maar om dit niet nogmaals te krijgen is het alarm maar gedeactiveerd… Daarna is het gelukkig stil geworden met dit soort zaken… uiteraard zullen er nog wel de nodige volgen maar tot op heden gelukkig niet…

Ik houd me vooral bezig met poetsen, wassen, strijken en sociale contacten opdoen. Wat me tot nu toe allemaal goed afgaat. Dit weekend (Semana Santa voor de Spanjaarden) de eerste Spaanse gasten ontvangen… nou of er meerdere zullen volgen … daar ben ik nog niet uit. Het blijken nachtmensen te zijn (dat wist ik eigenlijk al wel maar toch…) en echt 6 mensen maken lawaai voor 20! Ook dat wist ik eigenlijk al wel… ik dacht dat wij er wat van konden maar wij zijn maar rustig vergeleken met de Spanjaarden onderling… Maar aangezien de villa in een rustige, mooie, wijk ligt en iedereen gevraagd wordt na 11 uur ’s avonds de rust van de buren te respecteren ben ik om 12 uur toch maar even gaan vragen of de house muziek wat zachter kon… Lijk wel een schooljuf :) Maar ik moet zeggen… de muziek ging zachter en bleef zachter. Toen ik rond een uurtje of 8 ’s ochtends opstond vertrokken de gasten naar bed…tja zij houden siesta he… al doe ik daar soms in het zonnetje graag aan mee :)

En zo gaan de dagen in rap tempo hier voorbij. Het Spaanse leven bevalt me nog prima! Al heb ik vaak niet het gevoel in Spanje te leven omdat je de Spaanse taal hier weinig hoort of spreekt wat ik wel heel jammer vind… dus moet ik mijn Spaans maar bijhouden door Spaanse tv te kijken en de praatjes met de caissière (die overigens ook vloeiend Duits en Engels spreken!)… Spaanse buren heb ik niet alleen maar Duitsers en die spreken al helemaal geen Spaans… maar ik ben op zoek naar betaalbare Spaanse les hier in Calpe dus dat gaat wel goed komen.

Mocht je ook een beetje zon willen opdoen… denk dan eens aan een korte/lange break uit Nederland en kom naar Calpe. Voor onderdak kun je reserveren via www.villacarpediemcalpe.com...

Hasta proxima ves!!