van Bogota naar Taganga

De beloofde 16 uur voor de busrit werden er 20! Zitvlees alover. Op zich zijn de bussen hier prima. Je kan redelijk languit liggen maar ze stoppen ze vol met mensen en bagage... dus naar de toilet in het donker is zonder te struikelen bijna onmogelijk.

Eenmaal aangekomen in Santa Marta de taxi genomen naar een super leuk hostel in een klein vissersplaatsje (Taganga) vlakbij. Veel leuker dan in een stadje te blijven hangen. Hier is het heel relaxt en menig reiziger hangt hier dan ook al maanden rond... Na 1,5 dag relaxen, was wegbrengen, op het strand hangen de hike begonnen... 6 dagen wandelen naar een verloren stad... hoe haal ik het in mijn hoofd!! NL is een super vlak land denk ik wel even 6 dagen berg op berg af te kunnen gaan lopen in een regenwoud.. Afijn het begon al leuk..

We werden op tijd op gehaald om daarna met lange tussenpauzes richting de start te rijden. Aangezien er veel politie op de been was werden we via een eigen auto en bussen naar de plaats gebracht. vraag me niet waarom maar de uitleg is nooit gekomen. Na de lunch begon dan toch echt het wandelen (zeg maar afzien!). Jezus wat kunnen bergpaden stijl en modderig zijn. Maar na 3 uur zweten, puffen maar ook genieten van de omgeving was daar dan toch het eerste kamp... Tja wat doe je in de jungle als je geen licht hebt ed... dan eet je je avondeten en gaat slapen in je hangmatje... om 8 uur was dan ook iedereen al in een diepe rust.. maar dan is het om half 6 al weer licht... ook dan sta je op en begint aan een nieuwe dag.

´s ochtends konden we tegen betaling zien hoe men hier cocaine pasta maakt. Ik ben wel gegaan maar het viel mij een beetje tegen. Allemaal maar zeer primitief... Daarna begon dag 2 van de hike... weer 4-5 uur zweten, afzien en genieten. Maar nu in het bezit van mega veel muggenbulten van de afgelopen nacht. En die dingen jeuken!! Maar eenmaal aangekomen in kamp 2 begon weer de verveling toe te slaan en kwamen de kaarten uit de rugzak... heel wat spelletjes geleerd afgelopen dagen! Vlak bij het kamp leven nog steeds indianen. Over hen hebben we eea mogen lezen wat toch wel weer triest stemt. Door alle cocaine verbouwingen in deze jungle komt hun leefruimte in de verdrukking wat uiteraard meer dan triest is Na het diner maar weer de hangmat in.

Dag 3 zou een hele riviervolle dag worden. 10x moesten we het water door. Onze schoenen hebben dan ook heel wat water mogen ontvangen en zijn nat en stinkerig! De ene oversteek was maar tot de enkels maar de andere zeker tot de middel... fijn afzien met natte voeten... leve de blaren!! Deze dag zouden we eindelijk de eindbestemming bereiken. Ciudad Perdida.. The lost city... Maar voor we daar zouden aankomen moesten ook nog eens 1200 treden beklommen worden.... nou ik kan je zeggen... mijn knieen vonden dat niet echt geweldig!! Maar het kamp had een geweldig uitzicht. The lost city viel mij eerlijk gezegd een beetje tegen maar dat mocht zeker de pret niet drukken.

Normaal gesproken zou je hier 2 nachten blijven om op dag 5 in 1 dag 2 routes terug te lopen. Aangezien wij niet uitgeput wilde raken besloot de groep om op dag 4 reeds een stuk terug te lopen naar het vorige kamp. Dus weer 10x die rivier over.... Maar het kamp werd weer bereikt.

Dag 5 weer vroeg op om terug te lopen naar kamp 1. Tijdens deze rit zag mijn spier in mijn linkerbeen het niet echt meer zitten. Met veel moeite en pijn toch het kamp gehaald. Tja en hoe nu verder.... geen nood men heeft hier ezels (die echter meer op paarden lijken) en ik besloot de laatste dag ¨luxe¨ te gaan en een ezel te huren. Zo gezegd zo gedaan en dag 6 werd per ezel afgelegd. Nu zul je denken dat dat geen uitdaging is.. nou heuvel op valt wel mee maar heuvel af is toch wel een hele belevenis hoor. Maar OLC mag trots op me zijn. Ik ben blijven zitten en heb de tocht volbracht! Of ik het ooit weer zal doen...6 dagen hiken zoals dit... ik weet zeker van niet... mijn benen zijn een grote zee van muggenbulten en jeuken als een gek en mijn spieren zijn moe, pijnlijk enz. Maar de groep was super, de uitzichten meer dan geweldig en de voldaanheid enorm... Hopelijk ook de nodige kilo´s op de heuvels achter gelaten.....

Vandaag hoog nodig de was wegbrengen. Niks droogt nl. in de jungle en alles stinkt dan ook enorm! Ze zullen wel denken... maar gewend zullen ze het ook wel zijn want bijna iedereen die hier verblijft waagt een poging voor de hike. de slimme mensen echter niet en gaan vanuit hier naar het strand....

Morgen neem ik de bus richting Cartegena om deze stad te gaan bewonderen. Vanuit daar of verderop meer nieuws.

Hasta luego en muchos besos