van Cuzco naar Coroico

Nou die Machu Picchu mogen ze van mij van de lijst afhalen van de nieuwe 7 wonderen! Oke, de treinreis was ergg mooi maar geen 73 dollar waard, de site zelf was zoals alle anderen alleen dan groter maar vele, vele malen drukker met toeristen, de natuur er omheen was geweldig... 140 dollar waard...nee voor mij zeker niet (en voor andere die ik gesproken heb en die ook Kuelap ed hebben gezien ook niet). Afijn mocht het de enige site zijn die je bezoekt... zeker doen anders eerst het noorden bezoeken en lekker de Machu Picchu overslaan...

De dag erna heb ik de trein genomen richting Puno. Een 10 uur durende rit die zeker de moeite waard was. Mooie natuur en een redelijk luxe trein. Het kaartje voor de backpackers klasse kost 19 dollar en voor de 1e klasse kost 130 dollar... ik dacht... veel backpackers en weinig 1e klasse maar dat was zeker niet zo.... 5 wagons 1e klas vol en 1 wagon backpackers nog niet half vol... tja waar zit het geld he...

In Puno aangekomen naar het hostel wat gereserveerd was gegaan en daarna wat gaan eten met de reizigers die ik toch geregeld tegenkom!

De dag erna een tour geboekt naar de eilanden van stro (Los Uros genaamd) die drijven en naar de 2 eilanden aan de Peru zijde van Lake Titicaca...
´s middags een boot bezocht wat nu een museum is. Deze boot is in delen, op ezels, na ruim 6 jaar trekken door Peru eindelijk op zijn eindbestemming aangekomen en in elkaar gezet.... Heel gaaf om te zien.

De volgende ochtend vroeg op om te vertrekken naar de eilanden. De drijvende eilanden zijn super toeristisch maar wel interressant om te zien... ze zijn van stro gemaakt en drijven in het meer. Ik ben er wel van overtuigd dat als het geen toeristen zou aantrekken zouden de mensen daar niet meer zo leven... Maar afijn ik was er ook dus...

Na 2 uurtjes op 2 verschillende eilanden te hebben rondgelopen en 3 uur op de boot te hebben gehangen, kwamen we aan op het 1e ("gewone") eiland wat we zouden bezoeken. We zouden hier bij een lokale familie verblijven en slapen. De mensen zijn super vriendelijk en (ondanks dat ze toch echt wel toeristen zien) nog steeds verlegen en leven nog steeds hun eigen leven. Tegen de avond een mooie wandeling gemaakt op het eiland. Heel bijzonder zo zonder een auto te horen of te zien!! Die zijn er nl. niet!
´s avonds was er een feestje in het dorpshuis en daar zouden de toeristen en de lokale mensen in klederdracht verschijnen... Nou jullie snappen wel dat dat dus lachen was. Een grote verkleedpartij! Het dansen stelden echt niets voor (a la 2 emmertjes water halen...) maar het was leuk om te zien hoe iedereen zich had opgedoft. Na 1,5 uur was het wel weer over en ging iedereen weer (met zaklamp in de hand want licht is er niet) met zijn gastouder naar huis.

De volgende ochtend werden we alweer vroeg in de haven verwacht om naar het meest toeristische eiland van de 2 te vertrekken. Na een vaartochtje zijn we afgezet op het eiland en op ons gemak naar boven gelopen. Deze eilanden liggen rond de 3600 meter boven zeeniveau dus echt hard lopen doe je niet!! Eindelijk boven kwamen we op het hoofdplein uit waar we schitterend uitzicht hadden. Daarna de lunch genoten en uitleg gekregen over de klederdracht (die ze nog steeds dagelijks dragen) en de gebruiken van dat eiland... Nou de mannen breien (lopend en de hele dag door) en de vrouwen weven. Aan de muts van de man kun je zien of deze getrouwd is of vrijgezel (altijd handig te weten!!!) en bij een zwarte hoed weet je dat hij van de locale gemeente is. Er is geen politie aanwezig en dat willen de bewoners ook niet... Echter is er totaal geen criminaliteit!! Hoe ze dat voor
elkaar krijgen... zouden we eens moeten vragen.

De afdaling naar beneden was ook weer een belevenis op zich. En uiteindelijk de boot weer op om 3 uurtjes later weer in Puno aan te komen. Een super ervaring rijker!

De volgende dag de bus in om de grens over te gaan naar Bolivia... Een bus vol toeristen!! Voor de eerste keer echt alleen maar toeristen en geen enkele lokale bewoner.... heel bijzonder... Afijn de grensfaciliteiten waren zo geregeld en ik mocht zowaar Bolivia in!!

Eenmaal in Bolivia ging de bus door naar Copacobana... niet de beroemde maar zeker meer dan de moeite waard. Met 5 mensen daar 2 kamers geboekt in een super gaaf hotel! Het uizicht was spectaculair te noemen en de hangmatten bevielen meer dan goed!! 1 van de kamers had een eigen keuken en na al die maanden in restaurants eten eindelijk weer eens zelf gekookt!! En dat wel 2 dagen! Want na 2 dagen ging het Australisch koppel, Debbie en Rob, door naar hun volgende bestemming en bleven wij met zijn 3e nog een dagje hangmatten.

Wel zijn we de hangmat uitgekomen om de auto zegeningen te bekijken. Heel grappig. Men doft heel de auto op met bloemen en van alles (als het maar kitsch is!), de pastoor komt (incl. zijn cap van Holland!!) de kerk uit en die zegend alles en iedereen! Heeeel grappig. De kerk bezocht maar die was een beetje luguber... een zwarte ingang met alleen maar kaarsen. Leek wel een ondergrondse samenzwering of zo.

Verder eigenlijk heel weinig gedaan. Niet meer dan gelezen, gehangen in de hangmat, genoten van het klimaat overdag (´s avonds was het nl. gruwelijk koud) en het uitzicht was adembenemend mooi... een aanrader!!

Maar er kwam uiteraard een dag om verder te gaan... op naar La Paz. Dit is de hoofdstad van Bolivia en mega druk. De stad is op heuvels gebouwd en rondwandelen is dus een training voor je billen en benen... Persoonlijk vind ik het niet bijzonder te noemen alleen het coca museum was erg interressant. Wie wist er nl. dat er in Coca Cola nog steeds coca bladeren verwerkt worden? Dat daarom deze drank verslavend is? Nooit echt beseft... maar nu ben ik weer heel wat wijzer!

Ook de witchmarkt was wel leuk om te zien alleen die kleine dode lamafeutissen waren wel errg zielig... Maar La Paz heeft 1 grote attractie waarvoor je er zeker heen moet... The dead road!! Dit was een weg die tot voor kort (dec 2006) meer dan 400 doden per jaar eiste. Nee niet alleen fietsers maar auto´s die het ravijn inreden... deze weg kan ook per fiets afgelegd worden... en dat is nu de attractie!

Dus ook ik wilde dat gaan meemaken. Zeker nu er bijna geen verkeer meer overheen gaat (ze hebben nl. een nieuwe weg aangelegd wat zeker geen overbodige luxe is!!). Het is bijna alleen maar berg af dus....
Het eerste gedeelte is asfalt en behoort tot de nieuwe weg... super snel!!! Echt gaaf! Het 2e gedeelte is The dead road.... nou ik snap geheel waarom. Jezus wat een weg... een grote hobbel partij, heel smal (en het was 2 baans...) en naast het ravijn, zonder vangrail!! Spectaculair en gelukkig was er geen verkeer!!!

Helaas wel effe voor verpleegster moeten spelen. We waren met een groep van 9 man en wij waren al met 4 Nederlanders die elkaar allemaal kende.... Een van de jongens uit NL (dus van ons groepje) kon niet meer remmen voor een vallende Amerikaan (die dacht allerlei kunstjes te kunnen doen?!!?) en dook er recht overheen.... niet zwaar gewond maar uiteraard iedereen geschrokken en een aantal aardige schaafwonden en veel spierpijn!! De Amerikaan had "helaas" niets!!

Op het einde gerechtigheid... de Amerikaan viel weer en had nu wel schaafwonden... kon na verzorging ook weer door... Zo zie je maar, ehbo komt over de hele wereld van pas!! Maar iedereen heeft het er goed afgebracht en het was een super ervaring!!

Na de rit geluncht en het locale vervoer (veewagenachtig) genomen richting Coroico. Dit is een klein plaatsje aan het einde van de fietstocht waar het lekker weer is, warm dan he (ligt nl. maar op 1600 meter en La Paz op 3800 meter dus we zijn zo´n 2200 meter gedaald op de fiets!!). Helaas vanochtend heel veel regen gehad. Maar niet getreurd ik heb een kaartje voor de bus gekocht om richting pampas en jungle te gaan... weer zo´n 15-20 uur in de bus... en deze vertrekt over een uurtje...

Voor nu was het dit dus weer even met mijn avonturen. Hopelijk volgen er weer meer!!