Helaas het zit er weer bijna op

Toch nog even een berichtje uit het mooie Uganda. Ik was gebleven in Entebbe… Op zondag gaan alle Ugandezen naar de kerk… er zijn er dan ook vele en in allerlei geloven… Ik wilde wel weer eens een gospel achtige kerk bewonderen en vroeg of dit mogelijk was… Aangezien de Ugandezen erg gastvrij zijn was dit geen probleem en ging iemand van het guesthouse mee als begeleiding (en zelf was zij al 4 maanden niet naar de kerk geweest en ze wilde maar wat graag weer eens gaan! Twee vliegen in een klap dus). Hoe laat de mis begon… dat wisten we niet maar rond 10 uur in de ochtend zou er altijd wel eentje zijn in die kerk. Afijn je moet je zeker geen kerk voorstellen… het was een half afgebouwd gebouw en tijdens de mis ging het bouwen (of was het verbouwn??) gewoon door. Tenslotte kwam er geld binnen van de kerkgangers en moest dit geinvesteerd worden in de kerk…

Werkelijk waar een geweldige ervaring! Uiteraard was iedereen benieuwd naar de Muzumboos en wilde iedereen ons begroeten…. Om dan nog maar te zwijgen van de dominee… hij riep ons gewoon het podium op om ons welkom te heten en onszelf te laten voorstellen aan de kerkgangers.. wij zouden nl. vaak zeer exotische namen hebben.. tja wat is exotisch?

Afijn na 1,5 uur gezang en dans en extase te hebben mee mogen maken was het genoeg geweest en vertrokken we weer richting guesthouse alwaar we de hele middag maar genoten hebben van het fantastische weer.

De dag er na zou ik om 2 uur ‘s middags de boot nemen richting de Ssese eilanden.
De reisgids gaf aan dat de boottocht een uurtje zou duren dus ik dacht eerste klas hoeft niet ik kan wel een uurtje op die harde houten planken zitten… spijt!! dat ik had… het werden nl. 3,5 uur. En dan is pijn in je rug en billen nog daar aantoe maar dat het geklets van die Ugandezen… ongekend… ik kan kletsen maar ben echt niets vergeleken bij hen. Zij kletsen de hele dag door. Zodra ze opstaan tot ze naar bed gaan. En waarover… navraag leert dat het vooral roddel en achterklap is. Uiteraard zorgt dit voor de nodige jalouzie en dat is hier dan ook echt een veel voorkomend probleem. Men wordt jaloers en bijt elkaar de neus, oren, lippen enz. Af… nou vraag ik je?!!? Maar afijn daar zie als toerist eigenlijk weinig van. Maar gesprekken die ik heb gevoerd met expats die hier werken laten je toch een ander Uganda zien….

Eindelijk aangekomen op de eilanden vond ik een geweldige campsite… oke het bed deed mij direct aan Buenos Aires denken… super dun matras en vreselijke plankjes die in je rug porren maar het probleem werd door mij deels opgelost door het andere matras er ook op te leggen.. na 4 nachten ben je gebroken maar de atmosfeer was geweldig!! Heerlijk genieten van een uitzicht op een wit strand en mooi meer vanuit je hangmat… jeetje wat kan het leven goed zijn. ‘s avonds met zijn alle eten (oke de eerste 2 dagen met zijn 2e of viertjes maar daarna werd het drukker) en dan aan de “bar” hangen. Deze site wordt nl. door 2 bijzondere duitsers gerund. Beide te veel alcohol en drugs gebruikt gedurende hun korte leven waardoor het een bijzonder stel is geworden. Ze kletsen maar wat langs alles heen en of alles goed afgerekend wordt.. het zal hen een biet zijn.. zolang ze maar kunnen dringen en wiet kunnen roken. Maar ze laten je jezelf heel welkom voelen dus dat doen ze zeker goed.

Helaas na een dag of 4 genieten weer terug de boot op… en deze keer wel eerste klas (en dat voor 1,5 euro meer!!). Hier ruimte zat, geen gesprekken hoeven voeren met mannen die iets van je willen (wat echt al 4 weken het geval is en je wel een beetje de keel gaat uithangen) maar gewoon rustig ipod op en muziek luisteren of je boekje lezen….

Nu weer heerlijk terug in het guesthouse waar alles begonnen is. Nog 1 nachtje en dan helaas weer het vliegtuig in om naar NL terug te keren. Het is een super mooie ervaring geweest!


Een aantal leuke en minder leuke weetjes:

- het stikt hier van de tsetsevliegen en muggen die mij meer dan heerlijk vonden. En jeuken die beulten!! Anti muggenspray mocht helaas niet echt helpen
- zelfs de dronken manager van het guesthouse vind mij op en top vrouw… goed voor je ego… nou nee!
- Alle kindjes, vrouwen en mannen roepen van verre naar je toe.. Muzumboo… en maar zwaaien. Zo weet je snel hoe de koninklijke familie zich voelt! Het is echter wel super leuk zo ontvangen te worden in dit land.
- Uganda is een vogelparadijs. De kans dat je bescheten wordt door een van hen is dan ook zeeeeer groot!
- Op de bussen staat vooral.. god is met ons ed… nou als men zo blijft rijden geeft god het echt wel een keertje op om ze te beschermen. Michael Schumacher is er niets bij!
- De kindjes vanaf hier Jill hartelijk willen danken voor al het leuke speelgoed… onderweg is het zo leuk dit soort speelgoed weg te geven.. dus nogmaals BEDANKT!!!