van Huanchaco naar Huaraz

De dag na de massage bleek deze zeker niet overbodig te zijn geweest. Ik had gehoord dat je een dagbus naar Huaraz via Canon del Pato kon nemen. Dit is een geweldig mooie omgeving maar zeker niet voorzien van enige westerse faciliteiten! De weg was stoffig, hobbelig, bochtig enz. Een lekke band bleek dan ook in de prijs inbegrepen te zijn. Afijn na 9 uur gehobbeld te hebben ben ik dan toch in Huaraz aangekomen. Helaas bleek het hostel wat al geboekt was de boeking niet te hebben doorgevoerd en doodmoe dus op zoek gegaan naar een ander hostel (wat betaalbaar waas!). Na een klein uurtje zoeken dan eindelijk een hostel gevonden wat in het budget paste. Moe naar bed!!

De volgende dag (zondag) was er zoals zo vaak weinig in de stad te beleven. Dat bracht me op het idee om eens te gaan informeren naar trektochten in de Cordillera Blanca. Dit is een onwijs mooi natuurgebied en iedereen heeft het er wel over dat je hier geweldige trektochten kan maken... Na een bom van info van verschillende bureautjes dan toch maar een 5 daagse toer geboekt welke dinsdag zou beginnen.... Maar om aan de hoogte te wennen kregen we maandag een gratis route, incl. gids, aangeboden.. Als goede nederlander uiteraard aangenomen en dus maandag om 9 uur op pad gegaan naar de Willkawain site. De site zelf was niet echt geweldig maar de tocht was avontuurlijk en mooi.

Dinsdag werd ik om half 7 opgehaald om dan aan de tocht te beginnen. De top zou 4750 meter zijn (Santa Cruz trek). Maar we zouden dag 1 beginnen op deze hoogte om vanaf daar langs mooie lagunas en gebieden af te zakken naar 3850 meter. Daar werd het kamp opgeslagen. We hadden onwijs geluk met het weer. Overdag mooi en ´s avonds goed te doen. Oke koud maar te doen... sommige reizigers hadden nl. aangegeven dat het onwijs koud zou zijn ´s nachts. Dat vond ik gelukkig wel meevallen.

Dag 2 werden we met de bus opgehaald om 1,5 uur later er weer uitgezet te worden. Vanaf hier zou de tocht dan echt starten!! Na 6 uur door onwijs mooi gebied te hebben gelopen kwamen we aan in het kamp waar weer hetzelfde ritueel plaats vond... omkleden, coca (je weet wel de bladeren waarvan men cocaine maakt!!)thee drinken tegen eventuele hoogteziekte (heb ik dan ook gelukkig niet gehad!!), boekje lezen, dinner, kaarten tot 21.00 uur en dan de slaapzak in. Helaas waren de reismatjes niet van geweldige kwaliteit dus ieder uur werd ik wel wakker om mezelf om te draaien maar ja details houd je altijd he.

Dag 3 brak aan. Dit zou de zwaarste worden. Vandaag zouden we naar de top gaan! Na 4,5 uur klimmen, hijgen als een oud wijf, kwam ik dan eindelijk aan!! Wat een ervaring! Na iedere 10 stappen was ik buiten adem en nam dan ook 1 minuutje pauze! Maar 4,5 uur is gemiddeld dus lang niet slecht!! Het uitzicht was echt adembenemend!! Maar de wind maakte het wel behoorlijk koud daar op de top!

Nadat iedereen aangekomen was zijn we afgedaald naar 4100 meter om daar het kamp op te slaan.

De volgende dag (dag 4) zouden we eigenlijk alleen maar afdalen maar een jongen (Belg) had gehoord dat er op de route (3 uur extra lopen!!) een mooie laguna zou liggen... Dat klopte wel maar deze was niet echt op de route maar wel redelijk dichtbij... dus wij toch maar daar naartoe. Wat moet je tenslotte in het kamp doen he?!? Nou het was een tochtje van up en down hill. Maar zeker de moeite waard. Er kwam nl. een gletcher uit in de laguna!! Super mooi! Afijn wij weer terug naar het oorspronkelijke pad en op naar het kamp!

De laatste dag (dag 5) bleek maar 2,5 uur lopen te zijn naar het eindpunt. Heerlijk relaxt!! En daar stond dan een auto op ons te wachten!! We waren met 5 deelnemers, 1 gids, 1 chauffeur en tig bagage... hoe gaat dat passen zou je zeggen... nou het paste.. vraag niet hoe maar we waren net als de locale bewoners opeengestapeld in de auto!! 3 man voorin, 4 achterin en bagage op het dak en in de achterbak... Maar we zijn heelhuids aangekomen in Huaraz dus... ´s avonds werden we uitgenodigd voor een locale borrel te komen drinken Pisco genaamd. Uiteraard sloeg ik dat ook niet af! Ergggg lekker spul moet ik zeggen! Daarna een hapje gaan eten met zijn alle en op tijd naar bed!! Wat kan een bed en warme douche toch heerlijk zijn. Want je moet niet denken dat je kunt douchen in de bergen... Het water neem je uit de rivier (is rond de 2 graden!!). Hier was je jezelf mee en dit drink je ook. Uiteraard drink je het pas nadat je hier speciale pillen in gestopt hebt zodat alle levende wezens in het water gedood zijn.... ik ben er in ieder geval niet ziek van geworden!!

Vanochtend eerst uitgeslapen. Tenslotte stonden we afgelopen week om 6 uur op!! Daarna mijn backpack helemaal gereorganiseerd (ik had de helft nl. niet meegenomen, ontbeten en het internetcafe in. Dadelijk nog borrelen en vanavond weer 10 uur de bus in naar Lima.

Voor nu waren dit weer even de avonturen!! De afgelopen week weer genoeg kilo´s op de berg achtergelaten (hoop ik dan he), veel gezien en vooral genoten (ook van de coca thee!!) van de omgeving. Dus helaas voor jullie in Nederland... heimwee is nog niet aanwezig dus naar huis komen zit er effe nog niet in!!

Hasta luego!