In the Congo...deel 2....

Na alle inkopen in Pointe Noir te hebben gedaan kwam de dag dat na een klein uurtje rijden Klein Angola (Cabinda) een feit was. Ondanks dat het maar een klein land is duurt de grensovergang net zo lang…. Verblijven in Cabinda is geen optie dat word je wel heel snel duidelijk gemaakt. Dus gas geven en 3 uur later het land weer verlaten. Dat betekende ook weer 4 uur aan een grens “hangen”om DRC in te komen. DRC heeft een negatief reisadvies en wel om de reden dat men hier nog niet geheel veilig met elkaar leeft. Waarom… dat wordt snel duidelijk. Echter alle volwassenen zijn de hele dag dronken! Alle dorpen die ik passeer bestaan uit enkele volwassenen maar heel veel kinderen!

De kinderen (en enkele vrouwen) zwaaien en roepen enthousiast. De mannen maken alleen maar kus geluiden… zal wel door de alcohol komen. Ook hier is Primus heel duidelijk aanwezig. Tenslotte heeft het ook Congo in zijn naam…. Hoe later het op de dag wordt hoe meer dronken de mensen onderweg zijn. Ook chauffeurs doen her vlot aan mee. De flessen bier liggen in grote getale langs de wegkant. Om toch wat drankjes ed te kopen stop ik in een stad. Veel valt er niet te krijgen. Wat ook erg opvalt in geheel West Afrika is dat alle representatieve supermarkten en/of winkels eigendom zijn van mensen uit Mauretanie, Libie of andere landen in het noorden van Afrika (soms zelfs het midden oosten) maar zeker geen eigendom van locale mensen. Die hebben het te druk met hangen in de kroeg en bij elkaar….

De stad verlaten valt nog niet mee. Zeker 1 uur later rijd ik pas weer de stad uit op zoek naar een bushcamp. Deze wordt gevonden op een parkeerplaats van een bar… dit om in stijl te blijven… Er is een feest aan de gang en echt iedereen heeft al genoeg op maar ze zijn wel heel nieuwsgierig naar blanke mensen en komen dan ook gedag zeggen (incl. de chief van het dorp). We drinken samen wat en na het eten verdwijnen zij naar het feest en ik naar bed…

Wederom een volle rijdag omdat DRC negatief reisadvies is wordt het alleen een transit land. Jammer want het is wel een heel mooi land… maar het noorden is te gevaarlijk op dit moment. Maar ik heb toch een goede indruk van DRC denk ik al kan de mannelijke bevolking wel regelmatig wat agressief overkomen… Na een dag genieten van alle uitzichten wordt het bushcamp opgeslagen bij de grens met Angola. Dit omdat er maar een visum van 5 dagen voor Angola is afgegeven en die 5 dagen heb je echt nodig om door Angola te rijden (als het al niet te weinig zal blijken te zijn).

’s Ochtends om half 5 komt de locale omroeper langs om te prediken over god. Nou vraag ik je… half 5… maar niemand van de locale bevolking houdt hem tegen dus het zal wel “normaal”zijn. Afijn een uur later sta ik op om om half 8 de grens over te gaan.