welkom in Soweto en Johannesburg! - Reisverslag uit Johannesburg, Zuid-Afrika van Nicole Plas - WaarBenJij.nu welkom in Soweto en Johannesburg! - Reisverslag uit Johannesburg, Zuid-Afrika van Nicole Plas - WaarBenJij.nu

welkom in Soweto en Johannesburg!

Door: Nicole

Blijf op de hoogte en volg Nicole

12 Juni 2011 | Zuid-Afrika, Johannesburg

Na een nacht vol hevige regen en hagel! stap ik uit een zeer warm bed met dank aan de elektrische deken! Wat een luxe! Eigen kamer, eigen toilet en douche, kleine kachel in de kamer en een elektrische deken! Wat wil ik nog meer…en dat in een hostel… oké niet echt een standaard hostel maar wel qua prijs.. je betaald € 20 voor al deze luxe… nou het is in deze avond kou meer dan waard!

Afijn, na het ontbijt de auto in (het is nog steeds zeer bewolkt) op naar Sun City. Na een klein uurtje rijden kom ik aan de gate. Daar moet al betaald worden (alleen om over het terrein heen te rijden betaal je al € 5! Op weg naar Lost City. Daar mag ik niet zomaar in. Dat moet met een toer of je moet er gast zijn.. nou gast zijn is geen optie! Een standaard kamer start bij de prijs van € 555 per persoon per nacht…Dan maar in een toer. Die ook nog € 10 kost….

Maar eenmaal aangekomen straalt de kits je toe! Wat een overbodige luxe in het “arme” Afrika! Ik begrijp het muziek nummer uit 1985 helemaal! Alles maar dan ook alles straalt luxe en comfort uit. Er is 2 jaar 24 uur per dag 7 dagen per week gebouwd aan dit hotel. Wat schilderijen lijken blijken wandkleden te zijn. Inspanningen van vele vrouwen voor 1 jaar lang! Een zwembad van olympische afmetingen voorzien van mooi mozaïek. Palmbomen (die ze in Afrika genoeg hebben maar niet voldeden…) geïmporteerd uit Amerika en ga zo maar verder. Veel is van marmer gemaakt en alles is kolossaal te noemen! Je voelt je klein en zeer nietig. Na een uurtje rondlopen en de nodige foto’s te hebben gemaakt op naar het entertainment centrum. Dat is nog het enige wat je zo mag bezoeken zonder in een hotel te verblijven of dure entree te betalen. In het centrum zitten vooral oude, blanke, mensen hun geld in de eenarmige bandieten te gooien en maar drukken op de knopjes. Las Vegas in het klein! Zelf waag ik geen gokje maar kijk mijn ogen uit! Na al deze pracht en praal op weg terug naar huis. Dit was eens maar nooit meer. Dit gaat zo in tegen mijn gevoel voor Afrika! Oke het brengt werkgelegenheid maar het zal ook wel de nodige afgunst voor de zwarte bevolking brengen… De gasten zijn dan ook overwegend Pakistanen of mensen uit India. Ook Chinese (volgens mij dan) zijn goed vertegenwoordigd….

Hopelijk is het morgen mooi weer zodat ik naar het national park kan waar Sun City in gebouwd is. De plek van Lost City is nl. de plek waar vele mensen door een vulkaan zijn overleden en volgens de legende willen de aunt sisters (daar geloven ze hier heilig in!) niet dat er mensen wonen en hebben zij voor deze sterfte golf gezorgd. De eigenaren van het hotel hebben zich daar weinig van aangetroffen blijkbaar….

Het Pilanesberg National Park rijd ik rond in mijn kleine auto. Wat een wegen! Niet allemaal even fijn voor de auto maar ach het uitzicht is schitterend en ik zie weer wat wilde dieren (zebra’s, olifant, gnu’s, worthoks, giraffen enz.) maar echt voor het wild hoef ik hier niet heen. Het gras staat erg hoog waardoor het spotten van dieren niet meevalt. Maar de omgeving maakt alles goed! Na 8 uur rondrijden verlaat ik het park met een hele vieze, modderige auto. Moet ik dan toch nog maar even wat water overheen laten gaan voordat ik hem terugbreng…

De volgende ochtend vertrek ik naar Soweto. Niet naar Johannesburg want iedereen raad mij de Lebo Soweto backpackers aan… De routebeschrijving zou goed moeten zijn ware het niet dat het alleen beschreven is vanuit het binnenkomen van de andere kant. En zowaar, niet de eerste keer, verdwaal ik in Soweto. Normaal geen probleem maar ik beland midden in een enorm protest! Welkom to Soweto!! Straten vol met in brand staand afval, grote groepen zwarte inwoners en politie maar ook pers… en ik, enige blanke toerist in een kleine, nieuwe auto. Niet geheel op mijn gemak rijd ik door het protest heen ervan overtuigt dat ik in de juiste richting rijd. Helaas kom ik erachter dat dat niet zo is en dat er niets anders opzit dan wederom door de protesten te rijden. De wegen worden steeds meer afgesloten met brandende voorwerpen en stenen maar gelukkig kan ik me er nog een weg doorheen banen…. Ik besluit aan een blanke man (pers) te vragen of hij weet waar de backpackers is… ben je een toerist? Geen idee waar het is maar ik zou maar weggaan als ik jou was…. Altijd fijn te horen als je niet weet waar je bent en waar je heen moet (ik heb tenslotte geen goede map van Soweto…).

Dan besluit ik maar te gaan tanken bij het eerste het beste tankstation en het daar te vragen. Super vriendelijk helpen ze mij op weg naar de juiste straat! Het blijkt 3 (lange) straten verderop te zijn…. Zoveel fout gereden was ik dus niet. Maar hier is het geheel rustig. Niets te merken van de protesten (muv het rondcirkelen van een helikopter). Het hostel is onwijs leuk. Het is opgezet door een locale jongen. Het oude huis van zijn grootouders heeft hij tot backpackers verbouwd en de sfeer is erg goed. De gehele gemeenschap deelt mee in zijn succes! Vele werken hier en hij regelt van alles voor hen. Hij heeft 1 hele wand in het hostel met daarop allerlei kranten berichten over zijn succes (zo ook uit Nederlandse kranten en tijdschriften). Geweldig om te lezen! Hij is ook vooral bekend om zijn fietstoeren. Nou is Soweto niet echt vlak te noemen en of ik nou echt wil fietsen heuvel op… ik weet het nog niet. Maar als de tuktuk toer door Soweto doorgaat ga ik in ieder geval daar mee mee… We zullen het morgen zien.

Zowaar, speciaal voor mij ging de tuktuk toer door! En de gids was nog wel de eigenaar van het hostel (de bekend staande Lebo). Onderweg merk je direct dat hij bekend is in de omgeving. Iedereen wil hallo zeggen en een praatje maken maar helaas alles is maar kort want hij is aan het werk… Ook de tuktuk zorgt voor veel aandacht. Iedereen wil hem aanraken of in meerijden. Sommige kinderen mogen een heel klein stukje meerijden maar moeten dan weer uitstappen omdat ze niet de straat uit mogen. Lebo laat me zijn Soweto zien. Hij vertelt er over en je merkt zijn trots. Geweldig om dat zo te zien. Soweto heeft vele verschillende gezichten. Arme wijken, rijke wijken, oude of nieuwe wijken. De arme wijken (met kleine huizen) daar is het druk op straat. De mensen kennen elkaar hier allemaal en omdat de werkeloosheid toch zo’n 40% is vermaakt men elkaar met kletsen (of roddelen…). Ook gaan we een kijkje nemen in het oude huis van Nelson Mandela. Het is er druk met kinderen want juni is de maand van de jeugd. Het stelt op zich niet super veel voor maar de verhalen die je kunt beluisteren van Winnie Mandela zijn geweldig om te horen. Hier woonde ze kort na zijn vrijlating. Snel daarna verhuisde ze naar Johannesburg omdat ze geen rust en privacy meer hadden in dat huis.

Ook gaan we langs het huis van een beroemde zangeres uit Soweto. Ze komt net naar buiten en Liz Taylor is er niets bij! 76 jaar oud maar nog heel vitaal en vooral diva! Ze zwaait uitbundig maar moet direct door omdat vandaag ook de begrafenis van een ANC lid is in Soweto. Om deze reden zijn dan ook vele straten afgesloten, cirkelen diverse helikopters in de lucht en staan er circa 500 bussen bij het stadion. Langs het ouderlijk huis van het ANC lid gaan we ook. Uiteraard kent Lebo enkele mensen daar en worden we uitgenodigd. Dit gaat me echter wat te ver omdat het zo’n grootheid is en heel ZA voor de buis zit voor haar begrafenis dat ik me niet prettig voel om bij de familie binnen te stappen. Geen probleem, Lebo komt later alleen wel terug.

De lunch bestaat uit allerlei locale “heerlijk”heden. Het enige wat ik kan traceren is geit, rijst en pap. De rest probeer ik maar of ik het echt lekker vind… Daarna gaan we nog wat toeren door Soweto en hoor ik van allerlei interessante verhalen. Na de toer plof ik neer bij een voetbalwedstrijd van de jeugd in het parkje voor het hostel. Daar zien enkele meisjes me zitten en vinden dat zij wat met mijn haren moeten doen…. De speltjes die ik in heb gaan uit en er wordt van alles met mijn haar gedaan… na 1 uur “bij de kapper zitten” ben ik het beu en doet mijn hoofd zeer… de meiden balen maar ik heb effe genoeg van het gepluk aan mijn haar…

Vandaag (zondag) was de dag dat ik met gids en 4 andere jongeren uit Duitsland Johannesburg zou gaan bezoeken. Alvorens we de 4 andere oppikte moesten de gids en ik met de minibustaxi richting Joburg centrum. Na ruim een uur kamen we aan… tja je kunt overal in- en uitstappen waar je wilt dus de taxirit duurt nogal lang als je pech hebt. Maar we pikte de 4 andere op en gingen op weg. Het was in eerste instantie erg rustig op straat. Maar dat brengt de zondag al gauw met zich mee. We zijn gaan rondlopen en aardig wat bezienswaardigheden bekeken. Ook zijn we naar de top van Afrika geweest (50e verdieping van een pand) waarvandaan je een schitterend en goed uitzicht hebt op Joburg. Daarna een lunch en dan weer de straat op. In eens is het vele malen drukker en dan gebeurd het… één van de jongens wordt tegen de grond gewerkt met een groot mes. Zelf loop ik voor hem en krijg niet alles mee want ik weet pas dat er iets aan de hand is wanneer de meiden het op een gillen zetten. De gids en ik zetten het op een loopje en ontdoen de jongen van zijn aanvallers… Nog geen 5 minuten later klinkt er geschreeuw verderop… nieuwe slachtoffers vermoed ik. Gelukkig zagen we snel 3 politievrouwen. De gids sprak hen aan en zij waren zo vriendelijk ons te begeleiden naar de eerste de beste taxibus. Redelijk ontdaan brachten we de 4 duitse jongeren naar hun auto. Einde van de toer…. Welkom in Johannesburg!!!!!!! Maar gelukkig niets gestolen en niemand gewond… De gids en ik weer op weg met de minitaxibus naar Soweto.. eenmaal bij het hostel was het verhaal al bekend… echt iedereen overbezorgd hoe het met me ging. Raar maar waar… maar ik heb nooit zo’n last van zenuwen… en ook nu niet… en dat terwijl ik toch in de hitte van alles tussen beide sprong… misschien toch mijn militaire achtergrond wat me zo zeker maakt….

Morgen op uitnodiging naar de mensen die ik heb ontmoet bij Kruger National Park. Super want Joburg ga ik maar niet meer in…. Voor zover weer de verhalen uit Afrika. Het volgende verslag zal uit Dubai komen. Marjolein tot dinsdag!!!!

Foto’s zijn weer te vinden op: https://picasaweb.google.com/nicolevdp/RustenburgEnSoweto?authkey=Gv1sRgCPHr5ozd24rkyAE#

  • 12 Juni 2011 - 17:22

    Neeltje:

    Geweldig mooi verhaal weer!!! Veel plezier in Dubai!! Zal vast wel lukken ;-) xx

  • 14 Juni 2011 - 07:05

    Nicole:

    Hee Niek,

    das met toch ook wat, moet je nog in actie komen op je laatste dag daar! Gelukkig is het goed afgelopen maar dit bevestigd helaas wel het beeld dat veel mensen hebben van Joburg. Je bent het in ieder geval nog niet verleerd zullen we maar zeggen!!

    Veel plezier met Lein in Dubai en tot snel!

    Doei

    Nicole

  • 15 Juni 2011 - 12:53

    Frank & Es:

    Mooie verhalen weer globetrotter..!
    Dubai? sinds wanneer is dat een backpack bestemming :-) haha. city tripje of door naar Oman... ?

    veel plezier nog..!

    Groetjes

    Frank & Esther

  • 16 Juni 2011 - 10:00

    Peet:

    Wat een avonturen weer.
    En weer spannend zeg.
    Geniet van je laatste dagen.
    En tot snel een x.

    Liefs Peet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nicole

De wereld is geweldig!! En daarom reis ik graag en ontdek ik van alles.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 1076
Totaal aantal bezoekers 212638

Voorgaande reizen:

14 November 2010 - 30 Augustus 2011

West Afrika

07 April 2008 - 13 November 2010

allerlei mooie reizen!

07 Juni 2007 - 04 April 2008

Zuid Amerika

31 Januari 2005 - 06 Juni 2007

reisjes tussendoor

02 Januari 2004 - 31 Januari 2005

Oost Afrika, Azië, Australië, Nieuw Zeeland, Fiji

01 Oktober 2011 - 30 November -0001

Op weg naar een nieuw thuis...

Landen bezocht: