op weg naar het noorden

Terug in Addis Ababa trakteer ik mezelf op een lunch in het Shereton hotel. Wat een heerlijke luxe! Na een bezoek aan de souvenir markt met heel veel opdringerige verkopers op naar een wat minder luxe hotel (maar nog steeds goed!) om na de nacht op weg te gaan naar het noorden van Ethiopië. Wat een verschil! Het lijkt wel of ik een grens ben overgestoken. Mensen ogen heel anders en wat vooral opvalt is dat veel meer vrouwen hoofddoeken dragen… 100 km buiten Addis staat de belangrijkste “kerk” van Ethiopië met daarbij een heel mooi museum. Beide bezoek ik en met de gids mag ik mee naar de kelder van de kerk om een mis bij te wonen. Eentonig geneurie van mannen en een soort muziekinstrument van ijzer. Een oude man is het staan zat en gaat zitten en valt prompt in slaap… ik moet bekennen… het is monotoon maar wel heel bijzonder om te zien. Het museum is heel interessant en als ik plaatjes (boekenlegger…) met afbeeldingen van Maria ed koop vraagt de verkoper om chocolade. Engels spreekt hij niet maar vragen om chocolade dat lukt hem prima. Laat ik dat nou net niet in mijn rugzak hebben… ik moet het de volgende keer meenemen. Ik beloof het al weet ik niet of er een volgende keer komt.

Vlak bij de kerk zit een leuk hotel waar ik de lunch nuttig en naar de portugeese brug loop. Deze brug is (zoals je kunt raden) door Portugezen aangelegd zonder gebruik van enig cement. Werkelijk over slaan ze geld uit dus ook hier moet ik betalen om de brug te zien en over te steken. Maar het is de moeite waard. Aan de overkant leven nl. ook een bepaald soort baviaan die alleen hier leeft. En gelukkig laat een hele familie incl. vader zich zien. Mooie apen!! Maar ook de natuur is adembenemend. Wat is dit land prachtig! En in deze tijd zo groen. Ook zie ik heel veel velden met gele bloemen. Ze worden nieuwe dag genoemd (weet de Ethiopische naam niet meer maar dit is de vertaling…). Op weg naar Debre Markos waar ik zal overnachten kom ik de meest spectaculaire vergezichten tegen. Het lijkt de grand canon wel! Ongelofelijk! Gelukkig is de weg niet al te goed en kan ik onderweg vanuit mijn raampje genieten en foto’s maken. Na een dag van 12 uur kom ik met pijn in de benen en billen aan bij het hotel. Daar bouwt men een feestje… en aangezien alles enkel glas is geniet ik volop mee…

Na een toch relatief rustige nacht weer vroeg op om 4 uur later bij Lake Tana uit te komen waar ik een boottocht maak en op een eiland een klooster bezoek. Of het nu echt een klooster is… geen idee maar men zegt het hier en er wordt door monniken gepredikt dus ik neem het maar aan. Het klooster is voorzien van mooie muurschilderingen en de gids verteld van alles wat ik niet onthoud. De weg naar het klooster toe (een kleine 15 minuten lopen) is voorzien van de ene na de andere souvenir”shop”en iedereen vind dat je iets bij hen moet kopen. Het is allemaal hetzelfde en niet iets wat ik zoek dus sla ik af. Wel wissel ik € 10 om voor bir want tja een bank hebben ze niet op het eiland en blijkbaar nemen Duiters geen bir mee maar euro’s. De boottocht terug is al behoorlijk frisser maar dat mag de pret niet drukken. ’s Avonds besluit ik het plaatsje Bahir Dar in te gaan en er hangt een hele gezellige, gemoedelijke sfeer. Van alles is er te koop en zowaar ook chocolade… al was het na 1 klein zakje uitverkocht. Hier zie je wel in een keer meer blanken lopen. Blijkbaar is het noorden wat meer in trek dan het zuiden of is het toeristen seizoen wat meer aan het aantrekken…

Na het eten van een heerlijke pizza weer in de tuk tuk (die rijden er honderden door Ethiopië) om naar het hotel te gaan. De Blauwe Nijl staat morgen op mijn programma.

Waarom het de Blauwe Nijl heet weet ik nog steeds niet want het water is bruin… De weg er naar toe (kleine 45 minuten dalen en klimmen) is daar dan de waterval die de Blauwe Nijl wordt genoemd. Het is een mooie waterval daar kan ik niks van zeggen maar ik vind de omgeving vele malen aantrekkelijker en geniet dan ook met volle teugen van de wandeling. Aan het einde van het wandelpad neem ik een boot om terug te komen in de “bewoonde” wereld. Ook hier weer volop souvenirs winkeltjes maar ook weer allemaal hetzelfde… Na een heerlijke lunch weer verder op pad want het schema wat ik heb is strak… Gondar is de volgende plek waar ik zal overnachten. Het dorp zelf is prima en het hotel heeft heel mooi uitzicht vanaf de berg. Het avondeten is heerlijk. Dat verbaasd mij iedere keer weer hoe lekker het eten hier is. Dat maak ik niet in veel Afrikaanse landen mee….

In de ochtend een rondje Gondar gemaakt met al zijn bezienswaardigheden. Er is een “paleis” (wat er dan nog van over is), een kasteel (is ook niet zo heel veel meer van over) en tot slot een kerk. Daar heb je onwijs mooie bomen die via de stenen naar boven groeien.. waar zag ik dit nog meer.. o ja, in Cambodja bij Angor Wat. Daar vond ik het ook al zo geweldig. In Gondar ligt ook een geweldig mooi en lekker restaurant (de vier gezusters) wat voor Ethiopische begrippen erg goed wordt gerund. Voor 4 euro kun je aanschuiven voor het buffet wat zelf gebakken banaan en sate saus heeft… heel bijzonder.. Maar na de lunch moet er weer snel verplaats worden want ik wil richting het Simien gebergte. Ik wil daar minimaal 1 dag wandelen dus… Tja het dorp Debark stelt echt helemaal niets voor en het hotel is la la maar ach als het bed maar schoon is kom ik heel ver….

Het bed was schoon maar eruit komen was wat moeilijker… en dan die man (zal wel een bandje zijn hoop ik voor hem) die werkelijk de hele nacht van alles en nog wat loopt om te roepen… Een moskee kan erg zijn maar dit overtreft echt alles…

Maar toch vertrek ik vroeg naar het Simien gebergte (3.200 meter hoog) om daar de natuur te gaan bewonderen maar ook de gelada apen hoop ik hier weer te treffen. Ze schijnen alleen in Ethiopië voor te komen dus ze zijn speciaal… Gids mee en 2 scouts. Waarom 2 scouts… geen idee maar het kost geld en levert dus iets op voor hen. Ze doen werkelijks weinig anders dan de hele weg met elkaar kletsen wat knap irritant kan zijn als je van de rust wilt genieten. Samen lopen we de berg af en daar zit dan al een hele groep apen. Ik kan heel dichtbij komen maar zodra ze je zien draaien ze de rug naar je toe. Ze willen blijkbaar niet op de foto! Het is geweldig moet ik zeggen. Ze trekken allemaal met hun vingers gras uit de grond en eten dit de hele dag. Verder maken ze volop geluid (als je het kan horen boven het geklets van de scouts uit…) en spelen met elkaar. Vele mannetjes leven in 1 groep wat ook bijzonder is voor apen. De aaibaarheidsfactor is enorm maar als je de tanden van ze ziet laat je het toch wel uit je hoofd. Tenslotte zijn ze zeker gewend aan mensen (de locale bevolking loopt tenslotte ook iedere dag door hun groep heen) maar een zekere afstand moet je toch wel houden. Na een half uurtje genieten en proberen foto’s van de voorkant te maken gaan we verder op pad. Het ene na het andere geweldige uitzicht toont zich. Wat een weelde! En groen dat het is! Onvoorstelbaar. Na enkele uurtjes lopen blijkt de zon ook weer zijn werk te hebben gedaan op deze hoogte. Ondanks meerdere malen insmeren brand mijn huid enorm. Een koude cola er maar tegenaan leggen en heerlijk opdrinken alvorens ik het park verlaat. Terug op weg naar het onderkomen wat echt te wensen overlaat maar naar het blijkt het beste van de stad is…

En dan komt vandaag… 12 uur hobbelen, stofhappen en zweten in de bus. De weg is enorm slecht maar wel super mooi qua uitzichten. Ondanks dat iedereen klaagt over de zon en zijn gordijntje dichtdoet houd ik hem heerlijk open. Dan maar zweten maar deze uitzichten wil ik niet missen! Oke het is niet de beste weg (bij lange na niet!) maar als ik naar Aksum wil zal ik deze tocht toch moeten uitzitten. En het is niet de eerste barre tocht dus ik laat het maar over mij heenkomen. Onder het stof en hoestend stap ik in Aksum uit bij een super de luxe hotel! Wifi, schone grote kamers (al is het wel heeeel gehorig) en het lijkt nieuw. Dus boek ik in en geniet van al jullie reacties. Jullie weer veel leesplezier en tot in Addis….