de stad met de moeilijke naam

De dag in Bobo werd goed besteed. Heerlijk rondslenteren en ’s avonds heerlijk eten in een mooi restaurant van Franse mensen. Je merkt hier altijd direct dat er buitenlanders eigenaren zijn. Alles is dan veel beter op orde en ziet er smaakvoller uit (naar Westerse begrippen dan…). Casa Afrika (waar ik verbleef) was erg basic maar goed genoeg… ’s ochtends de was opgehaald en op naar Ouagoudougou… Daar heerlijk een hotel gezocht (bleek dezelfde te zijn als enkele jaren geleden… toeval bestaat blijkbaar niet echt) en heerlijk genoten van de stad. ’s Avonds op zoek naar vertier.. helaas de zaak was gesloten, de eigenaar terug naar Frankrijk… om nou alleen op straat te gaan rondslenteren.. niet zo’n goed idee in de donkere straten (straatverlichting is vaak ver te zoeken…). Ach dan maar eten in het hotel wat een goed alternatief bleek.

Ook wilde ik het museum voor muziek gaan bezoeken maar na een half uurtje lopen (en zweten) bleek deze nog volop in aanbouw te zijn… ach alles duurt hier wat langer.. jammer maar helaas… dan nog maar even door de stad en daarna relaxen. Omdat het hotel behoorlijk snel en goed wifi had kon er volop van skype gebruik gemaakt worden waardoor ik weer behoorlijk op de hoogte ben van alle gebeurtenissen in NL. Na 2 rustige dagen op weg naar de grens met Ghana. De grens werd redelijk snel bereikt en naar Afrikaanse begrippen heel snel gepasseerd.